بررسی آثار نمایشی تلویزیون با شخصیت‌های کم‌توان

یک قاب از آدم‌های متفاوت

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم محبیان‌مهر، تهیه‌کننده برنامه

بیش از ۲دهه است به خانه برمی‌گردیم

کمتر کسی را می‌توان یافت که مخاطب برنامه «به خانه برمی‌گردیم» نبوده باشد و این برنامه را نشناسد. چون یکی از قدیمی‌ترین برنامه‌های شبکه پنج است که بیش از دو دهه می‌شود که روی آنتن این شبکه می‌رود و همچنان هم مخاطبان و همراهان خودش را دارد.
کمتر کسی را می‌توان یافت که مخاطب برنامه «به خانه برمی‌گردیم» نبوده باشد و این برنامه را نشناسد. چون یکی از قدیمی‌ترین برنامه‌های شبکه پنج است که بیش از دو دهه می‌شود که روی آنتن این شبکه می‌رود و همچنان هم مخاطبان و همراهان خودش را دارد.
کد خبر: ۱۳۸۹۲۹۸
نویسنده زینب علیپور طهرانی - گروه رسانه

برنامه ترکیبی‌ای که از ابتدا تا انتهای هفته به‌صورت زنده پخش می‌شود و بخش‌های کارشناسی پرطرفداری دارد.

از همان ابتدا هم خانواده را محوریت خود قرار داده‌است. در طول این سال‌ها تهیه‌کننده‌ها و تیم‌های تولید و مجریان بسیاری در این برنامه حضور داشتند و از زاویه نگاه خود، آن‌ را روی آنتن بردند اما هیچ‌وقت کلیت آن را که خانواده است تغییر نداده‌اند.

گرچه بخش‌ها و آیتم‌های مختلفی به این برنامه اضافه یا از آن حذف شده‌است اما همچنان ساختار خود را حفظ کرده و محتوای به‌روزی دارد. این برنامه شامل بخش‌های بسیاری ازجمله هنری، کارشناسی و آشپزی است که هرکدام طرفداران خودش را دارد.

میثم محبیان‌ مهر، تهیه‌کنندگی سه فصل از این برنامه را برعهده داشته که از ابتدای آذر فصل جدید آن را روی آنتن فرستاده‌است.

به همین بهانه جام‌جم با وی گفت‌و‌گویی پیرامون فصل جدید به خانه برمی‌گردیم داشته که در ادامه می‌خوانید.

به خانه برمی‌گردیم در این دو دهه همواره یکی از برنامه‌های پرمخاطب شبکه پنج بوده و حتی تغییر تیم تولید و سازنده و برخی مجری‌ها هم تاثیر منفی روی آن نگذاشته‌ است. از زمانی که شما تهیه‌کنندگی این برنامه را برعهده گرفتید، سعی کردید در جهت جذب بیشتر مخاطبان، چه تفاوت‌هایی در آن ایجاد کنید و این‌که فصل جدید با چه تغییراتی همراه است؟

اتفاقی که افتاد و تغییری که با آمدن ما در برنامه ایجاد شد، این بود که از همان ابتدا خواستیم تغییراتی در بخش مهمان‌ها و کارشناس‌ها ایجاد کنیم. چون این برنامه چهار بخش اصلی و ثابت دارد. ازجمله آشپزی، پزشکی، هنری و کارشناسی. بنابراین طبیعی است که هر برنامه کارشناسان و مهمانان بسیاری را شامل شود. از طرفی مخاطب به این شیوه و سبک از برنامه عادت کرده‌است و حتی اگر یک روز یکی از بخش‌های برنامه را به دلایلی نداشته ‌باشیم، برای‌مان پیام می‌فرستند و دلیلش را جویا می‌شوند. از این رو حتی چینش این بخش‌ها هم همیشه ثابت بوده و حتی این موضوع را هم تست کردیم. مثلا آشپزی، اول برنامه بود و وقتی زمان آن را تغییر دادیم، از مخاطبان‌مان بازخورد گرفتیم و پرسیدند چرا در چیدمان تغییر ایجاد کردید؟ یعنی مخاطبان به این ساختار و چیدمان عادت کرده‌اند. به‌همین‌دلیل ما باید در محتوا و فضای بصری برنامه تغییر ایجاد می‌کردیم. چون مجری‌ها هم سالیان بسیاری است در این برنامه حضور دارند و مخاطب به آنها عادت کرده‌است.

 پس تیم شما در بخش‌های دیگر تغییرات و تحولات را ایجاد کرد؟

ما از همان ابتدا سعی کردیم به گونه‌ای تغییرات را در برنامه ایجاد کنیم که به ساختار آن لطمه‌ای وارد نشود. بنابراین روی مهمان‌ها تغییر را ایجاد کردیم و گفتیم باید در هر بخش بهترین‌ها را دعوت کنیم که البته این کار زمانبر بود اما انجام شد. بنابراین از مهمان‌ها و کارشناسانی دعوت کردیم که هم در کمتر برنامه‌ای دیده شده‌باشند و هم این‌که جزو بهترین‌ها باشند. یعنی ویژگی‌های خاصی داشته‌باشند. چه از نظر بیان و چه ارتباط‌گرفتن با مخاطب و... ضمن این‌که نمی‌خواستیم پزشک ما به‌صورت منولوگ مقابل مجری بنشیند و فقط صحبت کند. یعنی پزشکی که به این برنامه می‌آید، باید دست‌پر باشد و فکر کند اینجا کلاس درس است. با این تفاوت که شاگردانش مخاطب‌عام هستند. ضمنا موضوعات در طول هفته را تقسیم کردیم. مثلا شنبه‌ها را فقط به کودکان‌ونوجوانان اختصاص دادیم. یا این‌که در بخش هنری سعی کردیم هنرهایی را آموزش دهیم که به‌روز و کاربردی باشد.

 می‌توانید در این زمینه مثال بزنید؟

مثلا این‌که مهمانی در این بخش داریم که درباره لوازم خانه صحبت می‌کند. یعنی یک خانم خانه‌دار چگونه از لوازم خانگی‌اش نگهداری کند. دقیقا نکاتی که برای خانم‌های خانه کاربردی باشد. به‌همین‌دلیل روزها را بر مبنای موضوعات تقسیم کردیم و هر روز را به دو موضوع اختصاص دادیم. به‌ همین‌ ترتیب موضوعات را طبق روزهای هفته چیدیم و برای روز پنجشنبه که متعلق به خانواده است و زمان بیشتری را کنار هم هستند، برایشان برنامه ویژه‌تری طراحی کردیم. یعنی برنامه در این روز جنگ‌گونه و فضای شاد و مفرحی داشته‌باشد. البته ماهیت اصلی برنامه حفظ می‌شود و در کنارش فضا را تلطیف می‌کنیم. گرچه قرار است پنجشنبه‌ها را بیشتر به اقوام اختصاص دهیم و برنامه‌های بسیاری برای این روز داریم. در بخشی از برنامه هم سعی کردیم به دلیل وضعیت هوا و لوکیشنی که داریم، از فضای باز هم استفاده کنیم و روزهای پنجشنبه مسابقه ترتیب دهیم و از حضور خانواده‌ها هم در برنامه بهره ببریم.

 در این مدت تغییراتی هم در دکور برنامه داشتید که جزو نکات مثبت برنامه است.

بله حدود چهار ماه است ما دکور برنامه را کلا عوض کرده‌ایم. آن هم در شرایطی که ۱۰سال است دکور تغییر نکرده و با مساعدتی که با مدیر شبکه و مدیر گروه داشتیم، ما چند طرح برای دکور جدید ارائه دادیم که بهترین را انتخاب کرده و دکور را بعد از یک دهه تغییر دادیم و استودیو قبلی کاملا تخریب شد و یک فضای ۳۶۰درجه ایجاد کردیم. یعنی از همه فضا استفاده کرده‌ایم و دور تا دور استودیو لوکیشن است.

 از زمانی که شما و تیم تولید وارد این برنامه شدید، سعی کردید به ساختار اصلی برنامه آسیبی وارد نکنید و جزئیات را تغییر دادید و به روز کردید تا مخاطب‌پسند باشد؟

دقیقا. اصلا یکی از دلایلی که باعث شده این برنامه بیش از دو دهه روی آنتن باشد، این است که ماهیت برنامه در طول این سال‌ها تغییر نکرده و همیشه ماهیت خودش یعنی خانواده را حفظ کرده‌است. تنها کاری که می‌توانیم انجام بدهیم تا برنامه به روز باشد و جذابیت خودش را حفظ کند، این است که فضای بصری و چیدمان مهمان‌ها و دکور آن را تغییر بدهیم.

 بحث آموزش هم که جزءلاینفک این برنامه است و آن را همچنان حفظ کرده‌اید؟

ماهیت اصلی این برنامه آموزش است. یعنی مهمان پزشک ما دارو تجویز نمی‌کند. بلکه یک سری نکات آموزشی با هدف پیشگیری از بیماری‌ها را مطرح می‌کنیم. یا این‌که در بخش کارشناسی نوجوانان نحوه رفتار با نوجوان‌ها را آموزش می‌دهیم.

 در بخش آشپزی هم این موضوع را مدنظر دارید و غذاهایی را آموزش می‌دهید که به روز باشند؟

هم به روز باشند و هم مواد اولیه‌اش ارزان و در دسترس باشد. ما این موضوع را در همه بخش‌ها مدنظر داریم. ضمن این‌که در برنامه‌های آینده مان طرح‌هایی هم برای مخاطبان‌مان داریم و می‌خواهیم این ارتباط را مستحکم‌تر کنیم. از طرفی تعامل‌مان را با آنها بیشتر کنیم.

در سری جدید چه طرح‌هایی برای تعامل مخاطبان با برنامه دارید تا صرفا بیننده برنامه نباشند و خودشان را جزئی از برنامه بدانند؟

البته ما با مخاطبان‌مان تعامل خوبی داریم اما در تلاش هستیم این اتفاق را تقویت کنیم. چون هدف ما صرفا ساختن برنامه‌ای است که تاثیرگذار باشد. از این رو ما بخشی هم اختصاص داده‌ایم به پاسخ سوالات مخاطبان. 

بازخورد برنامه را چطور دیدید؟ کدام بخش از برنامه شما مخاطبان بیشتری دارد و مورد رضایت آنهاست؟

بخش آشپزی از همان ابتدا هم در صدر بوده و مورد توجه مردم قرار گرفته‌است. بخش پزشکی هم جزو بخش‌های پربیننده و پرطرفدار است. البته بخش‌های کارشناسی و هنری هم مخاطبان خودش را دارد. بنابراین هر کدام از بیننده‌ها بخش مورد نظرشان را دنبال می‌کنند و پیگیر پاسخ سوالات‌شان توسط کارشناسان هستند. 

در بخش‌های هنری و آشپزی المان‌های ایرانی و قومیت‌های مختلف را هم مد نظر دارید.

بله در بخش هنری مهمانی داریم که صنایع‌دستی شهرش را آموزش می‌دهد. یا در بخش آشپزی هم این موضوع را مدنظر داریم.

تاثیرات این بخش را چه میزان می‌دانید؟ این‌که مخاطب از آموزش‌های کارشناسان برنامه شما بتواند راه‌های کسب درآمد را یاد بگیرد و در معضل بیکاری هم تاثیرگذار باشید؟

اتفاقا در بخش هنری مهمان‌هایی که حضور دارند به طور کامل درباره آن مهارت و بازار کار صحبت می‌کنند و راه‌های کسب درآمد را هم آموزش می‌دهند. حتی برخی مهمان‌های بخش هنر و آشپزی می‌گویند در سال‌های گذشته خودشان بیننده بودند و به یک حرفه علاقه‌مند شده و آموزش دیده‌اند و حال به عنوان کارشناس و مربی در برنامه حضور پیدا کرده‌اند. همین نشان‌دهنده تاثیر این برنامه در طول این دو دهه است.

راحله امینیان: تلاش مادرانه

نوشتن از برنامه‌ای که حکم فرزند را برایم دارد، هم شیرین است و هم سخت. ۱۶سال شد که هر روز برای رشدش، برای بهتر شدن، پیشرفت و زمین نخوردنش تلاش کرده‌ام. ۱۶سال شد که برایش مادری کردم و امروز حس مادری را دارم که قدم به قدم دست کودک دلبندش را گرفته و حالا به نوجوان ۱۶ساله‌‌اش با افتخار می‌نگرد. اما به شدت در دلش نگران آتیه‌ و آینده‌اش هست و بیم آن دارد نکند آن‌طور که باید تلاش نکرده‌است. ۱۶سال است با به خانه ‌برمی‌گردیم زندگی می‌کنم، نگرانش می‌شوم، برخی مواقع حرص می‌خورم و گاه و بیگاه‌هایی حتی غر می‌زنم برایش... می‌پرسید چرا؟ پاسخ‌تان را می‌دهم: چون من بی‌نهایت دوستش دارم...

المیرا سماواتی: ترسیم یک خانواده خوشبخت

چیزی که باعث می‌شه توی زندگی حال دلمون خوش باشه، نه وسعت خونه است نه عرض پنجره‌ها و نه رنگ و لعاب قالیچه. گرمای خونه رو وجود پر از مهر زن و شوهری می‌سازه که همیشه به روی هم لبخند می‌زنند. بودن اعضای خانواده کنار هم زیباترین تصویریه که می‌شه از زندگی قاب گرفت و روی دیوارهای شهر گذاشت و شهر رو زیبا کرد.به خانه برمی‌گردیم سال‌های زیادیه که تلاش می‌کنه راه و رسم خوشبخت زندگی کردن را برامون ترسیم کنه، به امید این‌که تمام خانواده‌های هموطن شاد و سلامت روزگار عمرشون را بگذرونند.

زینب پور‌ابراهیم: خانه دوم من

پله‌های ورودی جام‌جم رو که بالا میام به نفس زدن می‌افتم اما با هر نفس خدا رو شکر می‌کنم فرصتی دوباره به من داده تا مقابل دیدگان هموطنانم از عشق و محبت و دوستی با آنها بگویم . روزهایی از زندگی‌ام را دوبار زندگی می‌کنم. مثلا ۵مرداد۱۴۰۱ یک‌بار در منزل کنار همسر مهربان و دخترانم شروع می‌شود و همان روز پرانتزی باز می‌شود تا دوباره همان ۵ مرداد۱۴۰۱ دوباره تازه شود. شبکه پنج سیما سال‌هاست خانه دوم من شده‌است وقتی به خانه برمی‌گردیم و سلام آغاز برنامه را می‌دهیم، خودمان را در جغرافیای تمام ایران می‌بینیم. کرد و لر و ترک و بلوچ و ترکمن و بختیاری و قشقایی... همه سلام می‌دهند به ایرانی که دوستش داریم. من زینب پور ابراهیم در کنار خانواده بزرگ ایران، بسیار خوشبختم.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها