ادبیات حال خوشی دارد

جایگاه ادبیات در رسانه ملی را چطور ارزیابی می‌کنید؟

ادبیات فارسی در کل حال خوشی دارد؛ اما رسانه می‌تواند حال ادبیات را خوش‌تر کند و این مستلزم آن است که برنامه‌ها به دست افراد کاردان و اهل قلم سپرده شود. یکی از راه‌هایی که به توسعه ادبیات و زبان فارسی کمک می‌کند، استفاده از مجریان و گویندگانی است که به ادبیات تسلط داشته باشند تا بتوانند با انتقال مفاهیم و ارزش‌های زبان فارسی زمینه‌های گسترش فرهنگ ایرانی را فراهم کنند. بهره‌گیری از ادبیات در رسانه ملی می‌تواند تاثیرات مثبتی داشته باشد، به شرط این‌که تهیه‌کننده، نویسنده و مجری برنامه اهل فن و قلم بوده و این افراد بیشتر با رسانه ملی همکاری و تعامل داشته باشند.

ادبیات تا چه اندازه در برنامه‌های مختلف رسانه مطرح شده و آیا این اتفاق به صورت تخصصی صورت گرفته یا بیشتر جنبه تکمیلی به خود گرفته است؟

در برنامه‌های فانتزی و معمولی می‌توان ادبیات را خیلی خوب و به شیوه مطلوبی ارائه داد، اما برنامه‌های تخصصی، مخاطبان خاص خود را دارد. در حال حاضر نیز چنین برنامه‌هایی در رسانه ملی وجود دارد؛ البته به اندازه نیاز جامعه نیست. رسانه ملی می‌تواند با توجه به ظرفیت بالای ادبیات فارسی در تمام برنامه‌ها به این حوزه بپردازد و لازم نیست به طور مستقیم نیز اشاره کند، بلکه در نوشته‌ها و ادبیات بیان مجریان و کارشناسان باید ادبیات فارسی به طور محکم و استوار خود را نشان دهد.

اگر قرار باشد به آسیب‌شناسی ادبیات در رسانه ملی بپردازید، به چه نکاتی اشاره می‌کنید؟

یکی از آسیب‌هایی که در حوزه ادبیات ایجاد شده، بحث ترانه‌هاست که امروزه خیلی سطحی شده‌اند و این به ادبیات آسیب وارد می‌کند؛ چراکه سطح مخاطب و سلیقه او را پایین می‌آورد و دیگر ترانه‌های جذاب از نظر محتوایی نخواهیم داشت و در طولانی‌مدت ضربه جبران‌ناپذیری به بدنه ادب فارسی وارد می‌شود که رسانه ملی به‌عنوان مرجع پخش ترانه‌های مجوزدار باید در این زمینه بیشتر دقت کند و شورای نظارت پیش از تولید نیز به شعر و ترانه توجه داشته باشد. باتوجه به این‌که ادبیات فارسی سرمایه کشور است، باید در کنار توجه به جنبه‌های تصویری و زیباشناختی، به صنایع و ارائه‌های ادبی نیز توجه کرد؛ چراکه اگر به ادبیات توجه نکنیم، کم‌کم به فراموشی سپرده می‌شود. باید ادبیات فارسی در انواع برنامه‌ها کاربرد داشته باشد و به‌عنوان یک منبع مورد استفاده قرار گیرد که متاسفانه این‌گونه نیست و نیاز به توجه جدی مسئولان دارد.

پیشنهاد شما برای این‌که در این زمینه به جایگاه مطلوبی برسیم، چیست؟

بهتر است برنامه‌سازان از همان ابتدای طرح و شکل‌گیری برنامه، جایگاه خاصی برای ادبیات در نظر گیرند و کارشناس ادبی در هر نوع برنامه؛ فانتزی، شعر، مجله‌ای، خانوادگی، کودک، نوجوان و... در کنار گروه برنامه‌ساز و تهیه‌کننده حضور داشته باشد. (ضمیمه قاب کوچک)