در این میان رژیم اشغالگر مدعی شده که قرباتی عملیات هفتم اکتبر بوده و در راستای دفاع از خود چنین جنایاتی را صورت می‌دهد! ادعایی که هیچ عقل سلیمی آن را نمی‌پذیرد. در این خصوص گفت‌وگویی با ریچارد فالک، استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه پرینستون آمریکا و گزارشگر سابق حقوق‌بشر سازمان ملل متحد صورت داده‌ایم که از نظرتان می‌گذرد.
مقامات رژیم اشغالگر قدس و حامیان آن ازجمله آمریکا، آلمان و انگلیس، اقدامات وحشیانه صهیونیست‌ها در نوار غزه را مصداق دفاع مشروع دانسته و کشتار نزدیک به ۳۰هزار انسان بی‌گناه را در همین راستا تفسیر می‌کنند. نظر شما به‌عنوان یک حقوقدان در‌خصوص این ادعای تل‌آویو چیست؟
محرز است که چنین ادعایی با قواعد حقوقی انطباق ندارد. فراموش نکنیم که مناقشه بر سر اصل ماجراست: این‌که عملیات هفتم اکتبر یک کنش بوده یا واکنش. این عملیات (طوفان الاقصی) در خلأ رخ نداده است. این عملیات، پاسخی نسبت به سال‌ها جنایات اسرائیل علیه فلسطینیان بوده است. اتفاقا آنتونیوگوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز در تحلیل خود از عملیات هفتم اکتبر، همین مسأله را بیان کرد. این‌که چنین عملیاتی دارای مقدماتی بوده و در واکنش به سلسله اقدامات صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان صورت گرفته است. زمانی که ما عملیات هفتم اکتبر را یک واکنش و نه کنش تلقی کنیم، دیگر صهیونیست‌ها نمی‌توانند از دفاع مشروع در برابر یک اقدام ناگهانی سخن بگویند.
مقامات رژیم صهیونیستی بارها دبیرکل سازمان ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی را در‌خصوص انتشار گزارش‌هایی که موید اشغالگر و جنایتکار بودن این رژیم، به‌خصوص در جنگ غزه است، تهدید کرده‌اند. تهدید سازمان‌های بین‌المللی از سوی رژیمی مانند اسرائیل را چگونه ارزیابی و تحلیل می‌کنید؟
سوابق طولانی‌مدت اسرائیل در اقدام تحریک‌آمیز جنایتکارانه شدید در فلسطین اشغالی، از سال ۱۹۶۷ تاکنون تبدیل به یک روال ثابت شده‌است. پس ما با یک بازیگر اشغالگر رو‌به‌رو هستیم که بارها فلسطینیان را مورد آزار و اذیت کشتار قرار داده است. بدون شک زمانی که این حقیقت تاریخی تبدیل به مبنای قضاوت ما در قبال پرونده فلسطین شود، صهیونیست‌ها بازنده این ماجرا خواهند بود. یکی از اصلی‌ترین دلایل خشم صهیونیست‌ها از سازمان‌های بین‌المللی نیز همین است. سازمان ملل متحد به‌دنبال حساسیت افکار عمومی دنیا، به این پرونده ورود کرده و به همین سبب با نارضایتی و خشم صهیونیست‌ها مواجه شده است. انتظار تل‌آویو از سازمان‌های بین‌المللی این است که زمینه را برای کشتار و جنایات این رژیم فراهم کرده و آنها (صهیونیست‌ها) بدون کمترین مانعی به کشتار و نسل‌کشی در غزه بپردازند. حمایت‌های آمریکا از اسرائیل در سازمان ملل متحد، این انتظار را در ذهن نتانیاهو و دیگران تثبیت کرده‌است. آنها هر سازمانی که برخلاف انگاره‌ها و خواسته‌های تل‌آویو قضاوتی کند را محکوم کرده و به تهدید آن رو می‌آورند.
پس از عملیات هفتم اکتبر، رسانه‌های وابسته به آمریکا، کشورهای اروپایی و رژیم صهیونیستی تلاش کردند نسل‌کشی فلسطینیان را مصداق امری طبیعی و معمول جلوه دهند. مواجهه افکار عمومی دنیا با این روایتگری را چگونه تحلیل می‌کنید؟
باید بگویم که افکار عمومی دنیا این روایت‌سازی را پس زده‌است. اسرائیل با مهارت معمول خود تلاش کرد نوعی دستکاری در گفتمان جهانی در قبال ماجرای هفتم اکتبر صورت دهد اما به هدف خود دست نیافت. اسرائیل انتظار این حجم از واکنش جهانی را نداشت. همان‌گونه که اشاره شد، در این مسیر آمریکا و اتحادیه اروپا نیزحمایت کاملی از اسرائیل صورت دادند اما در نهایت قدرت تحمیل خواسته‌ها و اهداف خود به افکار عمومی را از دست دادند. سخنرانی مهم گوترش در سازمان ملل متحد در‌خصوص زمینه‌های شکل‌گیری حمله هفتم اکتبر، نقش مهمی در این روند داشت. در هرحال، اسرائیل در تنگنای افکار عمومی جهان قرار گرفته است. حتی رفتار برخی کشورها مانند فرانسه و انگلیس در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و شورای امنیت و رای مثبت یا ممتنع آنها به آتش بس، مرهون شکل‌گیری تحرکات افکار عمومی و اعتراضات گسترده در کشورهای‌شان علیه جنایات اسرائیل در نوار غزه بوده است.
