نخست این‌که پلیس سوئد یکی از ارکان دولت این کشور محسوب می‌شود، بنابراین دولت سوئد مسئول مستقیم در این رابطه است و نمی‌تواند خود را تبرئه کند و در واقع باید پاسخگوی اصلی به جهان اسلام و مردم مسلمان باشد، چرا که پلیس دستور مقامات بالاتر را اجرا می‌کند.
دوم این‌که مسلم شده صهیونیست بین‌المللی در ارتباط با هتک حرمت به جهان اسلام در پی تحریک دولت سوئد است و این موضوعی فراتر از این کشور بوده و مسلمانان جهان باید به آن توجه کرده و اهداف مشکوک این پروژه خطرناک را شناسایی کنند و اقدامات لازم را انجام دهند.
سوم این‌که معتقدم این اقدام دولت سوئد باعث اتحاد مسلمانان در جهان شده و کشورهای مسلمان به نوعی اعتراض خود را به دولت سوئد نشان می‌دهند.
البته صرف برگزاری تجمعات اعتراضی نمی‌تواند پاسخ مناسبی به این اقدام اهانت آمیز باشد، بلکه همه کشورهای مسلمان باید در یک اقدام مشترک تمام همکاری‌های اقتصادی خود با کشور سوئد را متوقف و ضمن تحریم کالاهای سوئدی از خرید و فروش آن خودداری کنند.
علاوه بر این باید موضوع کاهش روابط سیاسی کشورهای مسلمان با دولت سوئد مورد توجه قرار گیرد و در یک اقدام هماهنگ و از مسیر سازمان همکاری اسلامی دولت‌های مسلمان ضمن اخراج سفیر سوئد روابط خود با این کشور را تا سطح کاردار تقلیل دهند یا این‌که روابط سیاسی خود را به حالت تعلیق درآورند.
چهارم این‌که باید از سوئد خواسته شود این فرد هتاک به مجازات برسد و همچنین تامین امنیتی نداشته باشد و بی‌عملی در برابر این هتاکی باعث نشود دیگران هم بتوانند به چنین جسارت‌هایی ادامه دهند.
در مجموع اگر کشورهای جهان اسلام به صورت هماهنگ و متحد با همراهی یکدیگر طرح‌هایی مشترک را در مواجهه با سوئد اجرا کنند، این باعث خواهد شد نه‌تنها سوئد از تداوم چنین رفتارهایی عقب‌نشینی کند بلکه بقیه کشورهایی که در معرض تحریکات صهیونیست‌ها هستند هزینه هتک حرمت به قرآن را سنگین بدانند و وارد این بازی‌های خطرناک نشوند.
در چنین شرایطی باید همچنان اعتراضات دولت‌ها و ملت‌های اسلامی به سوئد تداوم پیدا کند تا درسی برای دولت این کشور و سایر کشورهایی شود که خواهان اهانت به ارزش‌های دینی و اسلامی هستند. دولت سوئد با این اقدام خود را منفور اسلام و مسلمانان جهان اسلام کرد و این ننگی است که به زودی پاک نخواهد شد.
جمهوری اسلامی ایران که پیشگام دفاع از اسلام و ارزش‌های دینی و اسلامی بوده در این حادثه می‌تواند دوباره پیشقراول باشد و دستگاه دیپلماسی با دعوت از سفیران کشورهای مسلمان در ایران درباره اقدامات مشترک و متحد علیه کشورهای اهانت‌کننده مشورت کنند و از آنها بخواهد تا از طریق دولت‌های خود اقدامات لازم را در خصوص برخورد دیپلماتیک و حقوقی با دولت سوئد انجام دهند.
