اتحاد علیه صهیونیست‌ها

رژیم صهیونیستی در وضعیتی بحرانی و بی‌سابقه به سر می‌برد. حتی برخلاف پیش‌بینی‌های نتانیاهو و همراهانش، نبرد اخیر غزه تبدیل به نقطه ضعفی دیگر در کارنامه صهیونیست‌ها شد و موشک‌های‌مقاومت بار دیگر از سدی به نام سامانه گنبد آهنین در اراضی اشغالی عبور کردند. نظر شما در این خصوص چیست؟
بحران‌هایی که امروز صهیونیست‌ها با آن روبه‌رو هستند، به ‌اندازه‌ای عمیق و گسترده است که حتی مقامات این رژیم نسبت به آن اذعان دارند. بارها تاکنون تاکید شده مقاومت، جریانی مولد و فرصت‌ساز است. به این معنا که نه تنها تسلیم رژیم اشغالگر قدس و حامیان آن نمی‌شود، بلکه راهبردهای منطقه‌ای آنها را یکی پس از دیگری خنثی می‌کند. این قدرت گفتمان مقاومت و جریان برآمده از آن است. اکنون قدرت مقاومت بر همگان به اثبات رسیده‌است. فراتر از آن، جبهه مقاومت مستقیما راهبردها و استراتژی‌های آمریکا و رژیم‌صهیونیستی در منطقه را هدف قرار می‌دهد و به صورت اساسی و بنیادین، آنها را به چالش می‌کشد. در چنین شرایطی، بهانه‌ای برای تحقق اتحاد کشورها و اندیشمندان اسلامی برای تحقق آزادی قدس شریف از چنگال اشغالگران باقی نمی‌ماند. جریان‌های مقاومت، این مسئولیت بزرگ را در برهه‌ها و بزنگاه‌های گوناگون به همه مسلمانان و آزادگان جهان یادآوری کرده‌اند.

برخی کشورهای منطقه، متاثر از گفتمان سازش با دشمن صهیونیستی مدعی هستند می‌توان با این رژیم گفت‌وگو کرد و آن را به رسمیت شناخت و در مقابل، حقوق فلسطینیان را در سطحی اندک تضمین کرد. نظر شما در خصوص این رویکرد و نگاه چیست؟
این یک تناقض است و توجیهی به لحاظ عقلانی و راهبردی ندارد. نمی‌توان کشوری در منطقه از یک سو عادی‌سازی روابط با رژیم‌صهیونیستی را مدنظر قرار دهد و از سوی دیگر، سخن از آزادی قدس و حمایت از فلسطینیان به میان بیاورد. باید بگویم عادی‌سازی روابط با اسرائیل، می‌تواند به پاشنه آشیل کشورهایی تبدیل شود که در این مسیر گام برداشته‌اند. باید در چنین شرایطی واقع‌بینانه نسبت به تحولات منطقه نگریست. حمایت از حقوق ملت فلسطین، در تعارض مطلق با عادی‌سازی روابط با تل‌آویو قرار دارد و اتفاقا، نه تنها صهیونیست‌ها را وادار به احقاق حقوق فلسطینیان نمی‌کند، بلکه بر ابعاد وقاحت آنها در منطقه خواهدافزود. این یک تجربه است که سال‌ها و دهه‌های گذشته نیز در مقاطع گوناگون زمانی شاهد آن بوده‌ایم و نباید آن را تکرار کرد.

با توجه به آنچه اشاره کردید، وظیفه طرفداران گفتمان مقاومت و ملت‌های منطقه و جهان در مواجهه با دشمن صهیونیستی چیست؟چه گام‌های عملیاتی و مهمی باید در این مسیر برداشته شود؟
به نکته و سؤال مهمی اشاره کردید. ما به یک مبارزه دائمی و مستمر با رژیم اشغالگر قدس پایبند هستیم. نباید لحظه‌ای این نهضت جمعی و مقدس متوقف شود. همچنین باید از انگاره‌ها و باورهای نادرستی که می‌تواند این روند را متوقف یا آهسته کند، بپرهیزیم. ما با دشمنی مواجه هستیم که به لحاظ ماهوی اشغالگر است، استقلال فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد و حتی به کشورهای دیگر نیز چشم طمع دارد. تکلیف و مسئولیت ما در برابر چنین دشمنی مشخص است. در این خصوص باید کشورهای عربی و اسلامی اقداماتی یکپارچه علیه رژیم صهیونیستی داشته‌باشند. از تحریم‌های اقتصادی گرفته تا ممنوعیت‌های منطقه‌ای و امنیتی که جملگی برای تل‌آویو هزینه‌ساز خواهدبود. در چنین شرایطی باید تل‌آویو را در برابر آثار و تبعات اشغالگری‌ها و اقدامات غیرقانونی و ضد بشری آن قرار داد. در اینجا ابتکار عمل باید در دستان کشورهای مسلمان منطقه باشد. سازمان‌های بین‌المللی نشان داده‌اند به دلیل مانور حامیان رژیم‌صهیونیستی( ازجمله آمریکا و انگلیس در سازمان ملل متحد) انگیزه و دغدغه‌ای در خصوص مهار اقدامات غیرقانونی و اشغالگرایانه صهیونیست‌ها ندارند. پس در اینجا وظیفه کشورها و دولت‌های مسلمان دوچندان است. این سیاستگذاری باید به صورت جمعی و در قالب اقدامی هماهنگ صورت گیرد تا بیشترین تاثیر را به سود ملت فلسطین و حامیان آزادی قدس شریف داشته‌باشد. در این صورت، قطعا شاهد ضعف و ناتوانی بیشتر صهیونیست‌ها خواهیم بود.