با مرام مثل CR۷

ویدئوی استقبال بی‌نظیر از رونالدو، چیزی نبود که حداقل تا مدت‌ها از یاد این ستاره بزرگ فوتبال برود. او آنقدر غافلگیر شده بود که به محض ترک تهران، برای معدود دفعات در یک پست اینستاگرامی از مردم یک کشور تشکر کرد. رونالدو در طول سال‌های حرفه‌ای فوتبالش سفرهای زیادی به کشورهای مختلف داشته و اتفاقا در آن کشورها هم استقبال از رونالدو گرم بوده ولی حتما او چیز متفاوتی در تهران دیده که به دلایلی برایش پست منتشر کرده و نوشته: «تشکر ویژه از هواداران و همه مردم ایران که این دیدار را برای ما خاص کردند. چنین استقبالی گرم و باور‌نکردنی است!»

رونالدو در این ۴۸ ساعتی که در تهران بود، رفتاری نشان داد که همه با تیتر «انسانیت» او را توصیف کردند. چهره‌ای با‌مرام و با‌معرفت که جواب استقبال گرم ایرانی‌ها را با رفتار متفاوتش داد. 

بی‌شک یکی از زیباترین حرکات رونالدو، پذیرایی از یک هوادار کم سن و سال ایرانی در اتاقش بود. پسری که از کرج برای دیدن کریس آمده بود، وقتی متوجه شد نمی‌تواند نزدیک او شود، مقابل دوربین چنان اشک ریخت که ساعتی بعد این ویدئو مرزهای بین‌المللی را هم در نوردید. انتشار این ویدئو در رسانه‌های عربستانی هم باعث شد تا به دست رونالدو برسد. او بعد از دیدن اشک‌های این هوادار ایرانی به مدیر تیم گفت: «باید او را ببینیم. پیدایش کنید.» این شد که رونالدو پذیرای اولین هوادار ایرانی در اتاقش شد و پیراهن خود را به او هدیه داد. البته آخرین حرکت زیبای رونالدو هم دوباره دیدار با یک هوادار ایرانی بود. دختر معلولی که با وجود همه محدودیت‌ها با پا تصاویر زیبایی از رونالدو کشیده بود. کریس با استقبالی گرم از این دختر ایرانی نقاشی‌های او را شگفت‌انگیز توصیف کرد. این رفتار رونالدو واکنش‌های عمومی را چه از سوی هواداران ایرانی و چه از سوی چهره‌های معروف کشور به همراه داشت و او را «آخر معرفت» خواندند. رونالدو اما کار جالب دیگری هم کرد. او از مدیر النصر خواست کودکانی که در لابی هستند و پیراهنش را به تن دارند، برای عکس یادگاری بیاورد. رفتاری زیبا که محبوبیت او را دو‌چندان کرد. رونالدو دقایقی در طبقه‌ای که ساکن بود، از این هواداران میزبانی کرد. او تک‌تک بچه‌ها را در آغوش گرفت و لباس‌های‌شان را امضا کرد. 

     

حالا که او رفته، آنها که به واسطه همراهی تیم النصر، نزدیک به رونالدو بودند می‌گویند او یکی از مردمی‌ترین و خاکی‌ترین بازیکنانی بود که از نزدیک دیده‌اند. یکی از آنها به روزنامه جام‌جم می‌گوید: «روز دوم، پرسنل هتل دوست داشتند با رونالدو عکس بگیرند. یک نفر از آنها جلو رفت و عکسش را گرفت. رونالدو به بقیه گفت چرا شما نمی‌آیید؟ این حرف او باعث شد تا یخ همه آب شود چون فکر می‌کردند به خاطر محدودیت‌ها نباید نزدیک رونالدو شوند. رونالدو نزدیک به ۱۵ دقیقه با تک تک آنها عکس گرفت و مدام لبخند می‌زد. او واقعا خاکی و مردمی بود.»

رونالدو و النصر بلافاصله پس از بازی از همان ورزشگاه به فرودگاه امام(ره) رفتند. اتوبوس حامل بازیکنان این تیم و همراهان، تا روی باند و پای پرواز رفت. حدود ساعت ۳ بامداد بود که آنها سوار بر هواپیما تهران را ترک کردند و به این سفر کوتاه خود پایان دادند. یکی از همراهان به شوخی به رونالدو گفت که هواداران تصور می‌کردند تیم النصر به هتل می‌رود و به همین دلیل منتظر او هستند. کریس هم لبخندی زد. او کلا ۴۸ساعت متفاوت را پشت سر گذاشت و تا به حال چنین استقبالی را به عمرش ندیده بود. جالب اینجاست که رونالدو اکثر ویدئوها  و تصاویر استقبال را دیده بود.