نیمه‌شب فراموش‌نشدنی بوئنوس‌آیرس

بنا به اعلام مسئولان قطری، حدود ۴۰ هزار هوادار البی سلسته برای تماشای مسابقات تیم‌ملی کشورشان به قطر رفته بودند. با این اوضاع و احوال اصلا جای تعجبی نداشت که بعد از قهرمانی مسی و یارانش در جام ۲۰۲۲، مردم این کشور برای ورود قهرمان‌های خود لحظه‌شماری کنند.

بعد از دور افتخاری که بازیکنان این تیم بعد از پایان مسابقه فینال در خیابان‌های دوحه زدند، همه منتظر ورود آنها به بوئنوس‌آیرس بودند. آن طور که از قبل اعلام شده بود، هواپیمای بازیکنان آرژانتین قرار بود صبح دیروز وارد پایتخت این کشور شود. در حالی که عقربه‌های ساعت، بامداد را نشان می‌داد اما چنان جمعیتی در میدان‌ اصلی شهر و خیابان‌های اطراف شکل گرفته بود که شاید تا سال‌ها دیگر در این شهر تکرار نشود. رسانه‌ها جمعیت دیروز در پایتخت آرژانتین را بیش از یک میلیون نفر تخمین زدند.

آخرین باری که خیابان‌های این شهر شاهد حضور گسترده مردم بود، به حدود دو سال پیش و مرگ دیه‌گو مارادونا برمی‌گردد. آن روز آرژانتینی‌ها برای آخرین دیدار با اسطوره‌شان به خیابان‌ها آمدند. حالا پس از گذشت این مدت، آنها بار دیگر خیابان‌های بوئنوس‌آیرس را به تسخیر خودشان در آوردند اما این بار برای تشکر از ستاره‌هایی که بدون شک نام‌شان تا سال‌ها در ذهن مردم این کشور باقی می‌ماند.

ماجرای یک عشق ۱۶ هزار کیلومتری

در کنار خیابان‌های بوئنوس‌آیرس در دو روز گذشته خیابان‌های شهرهای بنگلادش هم شاهد خوشحالی و پایکوبی شدید مردم این کشور برای قهرمانی تیم‌ملی آرژانتین بوده است. اولین سوالی که در ذهن فوتبالی‌ها شکل می‌گیرد این است که چرا با وجود فاصله‌ای نزدیک به ۱۶ هزار کیلومتر بین این دو کشور و دو قاره متفاوت، چنین عشق و علاقه‌ای بین بنگلادشی‌ها نسبت به فوتبال آرژانتین وجود دارد.

برای پی بردن به جواب این سوال، باید به جام‌جهانی ۱۹۸۶ بازگشت. در آن سال، تلویزیون‌های رنگی برای اولین بار وارد بنگلادش شد و مردم این کشور جام‌جهانی ۱۹۸۶ مکزیک را با کمک همین تلویزیون‌ها دیدند؛ مسابقاتی که با قهرمانی آرژانتین و درخشش دیه‌گو مارادونا همراه شد. از آن زمان به بعد، مردم این کشور ۱۶۵ میلیون نفری به طرفداران پر و پا قرص البی سلسته تبدیل شدند.

طرفداری آنها حتی در برخی موارد جنبه افراطی هم گرفت. در جام‌جهانی ۱۹۹۴ بعد از آن‌که مارادونا از دادن تست مواد مخدر خودداری کرد و از مسابقات کنار رفت، گروهی از بنگلادشی‌ها، مجسمه ژائو هاوه‌لانژ، رئیس برزیلی وقت فیفا را در شهر جاشور به آتش کشیدند و گفتند که او به دلیل نفرت از آرژانتین دست به چنین کاری زده است. با شروع این دوره از جام‌جهانی نیز، نقاشی مسی و مارادونا روی بسیاری از دیوارهای این کشور کشیده شده است. با قهرمانی مسی و یارانش و وقتی جام قهرمانی را بالای سر بردند، خیابان‌های بنگلادش شادی و خوشحالی را تجربه کرد که شاید در تاریخش بی‌سابقه بود.

روزنامه جام جم