پرسرعت در میانه راه

مراکز آموزشی علمی ـ کاربردی، یکی از زیرمجموعه‌های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به شمار می‌آیند که با هدف ارتقای سطح مهارت شاغلان بخش‌های مختلف اقتصادی و افزایش مهارت‌ حرفه‌ای دانش‌آموختگان مراکز آموزشی که فاقد تجربه اجرایی هستند، تشکیل شده‌اند. این مراکز با به کارگیری و سازماندهی امکانات، منابع مادی و انسانی دستگاه‌های اجرایی، نسبت به برگزاری دوره‌های علمی ـ کاربردی در مقاطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد اقدام می‌کنند.

فارغ از اینها، آیا امروزه شعار اصلی این نهاد ـ که جزو اهداف احداث مراکز علمی ـ کاربردی تلقی می‌شود ـ یعنی «ایجاد بستر مناسب برای فعالیت همه‌جانبه صنعتی، نظامی و دانشگاهی در گسترش اعتلای دانش و پژوهش علمی ـ کاربردی کشور» تحقق یافته است؟ در حال حاضر، بیشتر صاحبان مشاغل برای تامین نیروی انسانی خود، اشتیاق بیشتری به جذب دانش‌آموختگان علمی ـ کاربردی دارند و این خود نشان‌دهنده سطح توانایی این نهاد است. می توان گفت دانش‌آموختگان مراکز آموزشی علمی ـ کاربردی نسبت به دیگر مراکز آموزشی موفق‌تر عمل کرده‌اند؛ چرا که بیشتر دانشجویان رشته‌ای را مطابق یا نزدیک به شغل خود انتخاب می‌کنند که سبب می‌شود مطالب درسی را به نحوی آشنا و نزدیک به شغل خود ببینند و درک بالاتری از آن داشته باشند.

همچنین گستره رشته‌های این دانشگاه می‌تواند به تربیت افراد ماهر در حوزه‌های مختلف صنایع دستی و گردشگری منتهی شود.

با این همه انتظار می‌رود مسئولان این دانشگاه و متولیان مراکز آموزشی آن با در نظر گرفتن نکاتی در رشد کیفی این مراکز مؤثر باشند. بالا بردن کیفیت فیزیکی دانشگاه‌ها، ادغام چندین مرکز و تجمیع آنها به صورت واحد برای ارائه خدمات بیشتر و بهتر، به‌روزرسانی جزوه‌ها و کتاب‌ها مخصوصا در مورد رشته‌های خاص و ارتقای سطح آزمایشگاه‌ها و کلاس‌های عملی، اطلاع‌رسانی و تبلیغات مناسب برای آگاهی بیشتر صاحبان مشاغل و کارخانه‌ها از نحوه آموزش دانشجویان به منظور جذب بهتر دانش‌آموختگان از دیگر نکاتی است که می‌تواند در بهبود خدمات مراکز آموزشی این دانشگاه نقش ایفا کند.

مجید نجار

جام‌جم