حرفه؛ خبرنگار

همچنین آن آدم کنجکاو هم مشتقات و ملحقاتی دارد که اندیشه، ذوق، عدل، انصاف، مسئولیت‌پذیری و وجدان کاری از جمله مهم‌ترین آنهاست.

مواجهه با رویدادها و موضوعات و شیوه بیان آنها هم خطرات و خاطرات جذابی دارد و در برخی موارد بسیار مهیج و دراماتیک است. اصلا همین بخش ماجراجویانه کسب و انتقال خبر است که حرفه خبرنگاری را باوجود همه سختی‌ها و مصائبش، جذاب و دوست داشتنی جلوه می‌دهد و خیلی‌ها را مشتاق به خبرنگارشدن می‌کند.

جذبه خبرنگار و جایگاه رسانه به حدی است که سینما از آن سال‌های اولیه هرازگاهی سراغ این حرفه رفته و هرازگاهی فیلم‌های جذاب و پرتعلیق و نفسگیری در ارتباط با خبرنگاری می‌سازد. این فیلم‌ها قهرمان‌هایی در کسوت خبرنگار را به تصویر می‌کشند و به زندگی پرفراز و نشیب آنها می‌پردازند؛ خبرنگارها یا به اقتضای شغلشان درگیر ماجرایی جذاب می‌شوند یا به واسطه این حرفه، بهانه‌ای می‌شوند برای نگاه فیلمساز به مسائل و مشکلات جامعه.

هیچکاک، کارگردان بنام سینما که همواره در پی روایت‌های جذاب و پرتعلیق بود، از کنار شغل وسوسه‌انگیز خبرنگاری بسادگی رد نمی‌شود و دراین رابطه فیلم زیبایی به نام «خبرنگار خارجی» می‌سازد. کلارک گیبل هم چند سال پیش از این‌که در «بربادرفته» بازی کند، در فیلم «یک شب اتفاق افتاد» نقش یک خبرنگار سمج و خوش‌پوش را بازی می‌کند و به‌خاطر بازی خوبش برنده اسکار می‌شود.

«همشهری کین» یکی از مشهورترین فیلم‌های تاریخ سینما اساسا ارتباط تنگاتنگی با حوزه رسانه و خبرنگاری دارد و قصه زندگی پرفراز و نشیب چارلز فاستر کین (اورسن ولز)، غول ثروتمند روزنامه نگاری را به تصویر می‌کشد.

«زندگی شیرین» ساخته به یادماندنی فدریکو فلینی هم یکی از خوش تیپ‌ترین و کاریزماتیک ترین خبرنگاران کل تاریخ سینما، یعنی مارچلو روبینی با بازی مارچلو ماسترویانی را پیش روی تماشاگران قرار می‌دهد.

اما یکی از بهترین خبرنگاران سینمایی، داستین هافمن در فیلم «همه مردان رئیس‌جمهور» است که همراه رابرت ردفورد، دو خبرنگاری هستند که نقش مهمی در افشاگری سیاستمداران آمریکا و رسوایی واترگیت در دهه 70 دارند.

جالب اینجاست که هافمن در زندگی واقعی متولد امروز (روز خبرنگار) است. در این میان نباید از شخصیت کارتونی و مشهور تن تن ـ اثر هرژه، نویسنده و کارتونیست بلژیکی ـ هم بگذریم که یک خبرنگار زیرک و جوان بلژیکی است و در هر یک از داستان‌هایش – که طی سال‌ها به فیلم و انیمیشن هم تبدیل شده‌اند ـ، با اتفاقات و توطئه‌های عجیب و غریبی روبه‌رو می‌شود.

نمونه‌های خارجی و موفق سینمایی درباره خبرنگاری را می‌توان تا مدت‌ها ادامه داد و نشست و درباره لحظات تماشایی آن سخن گفت، اما طبق معمول نمی‌توانیم نمونه‌های موفقی در این زمینه را در سینمای ایران به یاد بیاوریم.

با وجود این بی اعتنایی و همه سختی‌ها، مشکلات، موانع و حمایت نشدن‌ها، خبرنگاران سینمایی و در نگاهی فراتر همه خبرنگاران عزیز و تلاشگر عرصه رسانه در کشورمان همچنان به مجاهدت و رسالت خود ادامه می‌دهند و مزدشان را با آگاهی و بیداری مردم و ساختن جامعه‌ای سالم و اخلاقی می‌گیرند. چرا که به هرحال هر کسی توتمی (ریشه و اصل) دارد و توتم ایشان قلم است.

علی رستگار - فرهنگ و هنر