نگاهی به یک رزمایش

با این وجود تاثیر تحولات منطقه بر این رزمایش را نمی‌توان نادیده گرفت. پاکستان در حالی با چالشهای امنیتی و اقتصادی مواجه است که همزمان تلاش دارد تا موقعیت برتری را نسبت به افغانستان و هند کسب کند لذا زنجیره‌ای از رفتارهای منطقه‌ای و جهانی را آغاز کرده و در این راه حتی به سمت عربستان و بحرین نیز پیش رفته است.

اسلام‌آباد با برگزاری رزمایش مشترک با چین سعی دارد تا مؤلفه‌های منطقه‌ای خود را به رخ کشورهای افغانستان و هند کشیده تا در مذاکرات احتمالی از موضع قدرت وارد گردد. این نکته را نیز باید در نظر داشت که رویکرد به چین و روسیه برای پاکستان ابزار فشاری در برابر غرب نیز می‌باشد. اسلام آباد با این گرایش‌ها از جمله برگزاری رزمایش مشترک با چین خطر عدم اجرای مطالبات پاکستان را به غرب گوشزد می‌کند تا غرب را وادار به امتیازدهی نماید.

در نقطه مقابل چین نیز تلاش دارد تا از ظرفیت‌های پاکستان به عنوان لایه‌های امنیتی خود بهره گیرد. آمریکایی‌ها با تحریک کشورهای ژاپن و کره جنوبی و نیز حضور نظامی مستقیم به دنبال تهدید امنیت چین هستند.

پکن لایه‌های امنیتی متعددی را برای خود ایجاد کرده است بخشی از آن تقویت توان نظامی است در حالی که همزمان با طرح‌های جدایی‌طلبی در مناطق مختلف از جمله در تبت و سین کیانگ مقابله می‌نماید. لایه دیگر امنیت چین را کشورهای همسایه آن نظیر کره شمالی و اعضاء آسه‌آن تشکیل می‌دهند.

لایه بعدی کشورهایی مانند پاکستان، هند، روسیه، جمهوری اسلامی ایران و حتی سوریه می‌باشد. کشورهایی که می‌توانند ابعادی از مقابله با غرب را اجرایی سازند با این شرایط می‌توان گفت که رزمایش چین و پاکستان یکی از گام‌های پکن برای حفظ حلقه‌های امنیتی است چنانکه همزمان چین بر راهبرد نظامی وامنیت با هند نیز تاکید کرده است. تحولات اوکراین و آشکارتر شدن اهداف نظامی آمریکا و ناتو در منطقه از ابعاد رویکردی چین به توسعه همگرایی نظامی در منطقه است.

این رزمایش رفتاری واحد از سوی دو کشور برای تقویت امنیت و ثبات یکدیگر است در حالی که همزمان این پیام را به غرب می‌دهد که در برابر تهدیدات امنیتی کوتاه نخواهد آمد و در هر شرایطی به مقابله با تهدیدات امنیتی می‌پردازد.

قاسم غفوری-جام جم آنلاین