اصلاح رسم غلط تیراندازی

هر از چند گاهی از گوشه و کنار کشور خبر ناگوار جان دادن عده ای از هموطنان در جریان برپایی مراسم و جشن عروسی و بر اثر رسم غلط تیراندازی منتشر می شود. مراسم هایی که برای شادی و سرور برپا می شود ولی با غفلت،سهل انگاری و یا مسئولیت گریزی عده ای به کانون عزا و بحران تبدیل می شود. صدای هلهله و شادی در عرض چند ثانیه به فریادهای تلخ و دردناک تبدیل میشود. لباسهای رنگی، رقص و پایکوبی، سوت و فریادهای خوشحالی در میان صدای شلیکهای پیاپی گم میشود. اینجاست که گلولهها کار خودشان را کردهاند. این سلاح کشنده همان کاری را کرده که برای آن ساخته شده است. جان گرفته؛ کسی غرق خون روی زمین افتاده است. فریادها این بار نه از روی شادی که از روی ترس و وحشت است. عروسی را تبدیل به عزا کرده است. مردمی که برای ابراز شادی روش غلط و مرگباری را انتخاب کردهاند. تیراندازی در برخی از مراسمها همراه با سوارکاری، اگر چه در فرهنگ طوایفی و قومی در گذشته رایج بوده است. اما این روزها گاهی بر اثر بیدقتی و بیاحتیاطی ، ممکن است باعث شود جشن عروسی به عزا تبدیل شود یا مراسم عزا را دوچندان کند. در کشور ما آنقدر سنتهای پسندیده و خردمندانهای وجود دارد که با ترویج و تبلیغ آن میتوان بدعتهایی نظیر تیراندازی در مراسمات را به حاشیه برد و یا به طور کلی منسوخ کرد.از همین رو انتظار میرود رسانهها، افراد بانفوذ، معتمدین و فعالان فرهنگی و اجتماعی بیش از پیش آداب و رسوم نیکو و پسندیده محلی و بومی را تبلیغ کنند تا مجالی برای بروز رفتارهای غلط و نادرست نماند. هیچ راهکاری موثرتر از فرهنگسازی برای اصلاح رسم و رسومات غلط نیست. فرهنگسازی و همافزایی همه دستگاههای فرهنگی، رسانهها و همچنین همراهی مردم عامل مهمی در حذف این رسم غلط است. برای اصلاح رسوم نادرست چه باید کرد؟ آموزش و فرهنگ سازی به عنوان مهمترین راهکار اصلاح این رفتار، پیشنهاد می شود. افزون بر این آموزشهای خانوادگی و استفاده از ریشسفیدان و بزرگان طوایف و اقوام در این رابطه بسیار مهم است. برای اصلاح این رفتار غیرمنطقی باید رفتار جایگزین و در عین حال عقلایی برای آن ارائه داد و باید عرصهای فراهم کرد تا جوانان و نوجوانان هیجانات خود را در فضای مناسبی تخلیه کنند و به جای استفاده از اسلحه ، با جایگزین نمودن بازی های مفرح هیجانات خود را تخلیه نمایند. سرهنگ جهانبخش طهماسبی