کدام استان‌ها بیشتر لرزید

با همه این اوصاف و همه پیشرفت‌های شگفت فناوری در جهان، یک اصل بدیهی وجود دارد؛ مبنی بر این‌که زلزله پیش‌بینی‌پذیر نیست، می‌توان با داده‌کاوی آماری تخمینی از زمان زمین‌لرزه را در بازه‌های زمانی متفاوت به دست آورد اما نمی‌توان به یقین مشخص کرد که چه زمانی این اتفاق می‌افتد. به همین دلیل است که کشورهایی که روی گسل‌های فراوانی قرار دارند؛ همچون ژاپن، سعی کرده‌اند به تقویت زیرساخت خود و به نوعی ایمن کردن ساختمان‌ها به زمین‌لرزه‌ها بپردازند. تصمیمی که از نگاه ما بسیار دور است! آن هم با علم به این‌که بدانیم ایران هم روی گسل‌های فراوانی است و از زمین‌لرزه‌ها  گریزی ندارد. ایران به دلیل قرارگیری در کمربند لرزه‌خیز آلپ-هیمالیا و در محل تصادم ورقه‌های اوراسیا‌-عربستان، از نظر زمین‌شناسی فعال است. حدود ۸ درصد از زمین‌لرزه‌های دنیا و حدود ۱۷درصد از زلزله‌های بزرگ دنیا در فلات ایران رخ می‌دهد. داده‌های مهم دیگری هم در این میان وجود دارد، داده‌هایی که باید در تصمیم‌گیری و قانون‌گذاری مربوط به این حوزه موثر باشد. به عنوان مثال باید بدانیم تعداد گسل‌های شناخته‌شده ایران ۵۷۵عدد و تعداد گسل‌های خطرناک ایران ۱۲۰عدد است، میزان شهرهای لرزان ایران یعنی شهرهای با ریسک خطر بالا ۷۸ درصد است و حالا می‌دانیم ۱۰شهر بزرگ ایران روی گسل‌های خطرناک قرار گرفته ‌است. 
براساس اعلام مرکز آمار کشور در سال۹۴، مهم‌ترین شهرهای ایران شامل تهران با حدود ۸.۹میلیون جمعیت، مشهد با حدود ۲.۹میلیون، اصفهان با دو میلیون، کرج با حدود دو میلیون، تبریز با ۱.۹میلیون، شیراز با ۱.۸میلیون، اهواز با ۱.۴میلیون، قم با ۱.۳میلیون، کرمانشاه با ۱.۱میلیون و ارومیه با حدود ۹۰۰هزار نفر جمعیت هستند. با یک حساب سرانگشتی به‌خوبی می‌توان دریافت که حدود ۱۵.۳میلیون نفر از جمعیت ایران در داخل ۱۰شهر اول ایران زندگی می‌کنند. از طرف دیگر برآورد می‌شود که حدود ۹.۹میلیون نفر در حاشیه همین ۱۰شهر اول ساکن هستند و بنابراین جمعیتی بالغ‌بر ۲۵ میلیون نفر در داخل و حومه ۱۰ شهر اول ایران زندگی می‌کنند.