برای حجاب

متولیان باید در خاطرشان باشد که محتوای این مصوبه چه بود؛ بله، راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب، همانی که ۱۷ سال است قاطبه متولیان فراموشش کرده یا آن را در کنجی نهاده‌اند تا عنان عفاف و حجاب را دیگرانی به دست بگیرند و بگردانند که نیت خوشی ندارند.

حجاب پس از غائله نیمه دوم سال ۱۴۰۱ملعبه‌ای در دست بدخواهان شد تا جامعه ایرانی را آن‌طور که دل‌شان می‌خواهد هدایت کنند و تصویری از آن بسازند که می‌خواهند. نمی‌گوییم ناموفق بوده‌اند چراکه با همراهی عده‌ای در داخل جرعه‌ای از جام عسل مد نظرشان را نوشیده‌اند اما دستگاه‌ها، نهادها و همه متولیانی که در قانون مو به مو از آنها نام برده شده چه کرده‌اند؟ اگر بگوییم هیچ، حتما به بیراهه رفته‌ایم ولی کارهای نشده به‌مراتب بیشتر از کارهای شده بوده و کارهای بر زمین مانده بیش از بارهای از زمین برداشته شده بوده و برای همین هم بوده که بدخواهان و توطئه‌چینان روی حجاب دست گذاشتند تا سیاست را در قربانگاه حجاب، ذبح کنند.

حالا اما وقت بلندشدن و یکدست‌شدن است. درست است که از روز شنبه دوربین‌های پلیس راهور در سطح شهر صحنه‌های مربوط به کشف‌حجاب را ثبت و ضبط می‌کنند و در جهت اجرای مصوبه عفاف و حجاب گام برمی‌دارند اما سایر دستگاه‌ها که تعدادشان اتفاقا زیاد هم هست باید از همین امروز شروع کنند، از همین لحظه، آن‌هم با آدابی که عده‌ای درباره‌اش حرف زده‌اند، عده‌ای مانند محمد قمی، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی که می‌گوید: «جای خالی برخوردهای با آرامش و متانت و بدون توهین خالی است.»

نگاه قضایی

این روزها در وزارت کشور ستادی درباره حجاب تشکیل شده و معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری که خیلی از نگاه‌ها در بحث حجاب و عفاف به آن است نیز بخش‌های آموزش و مهارت‌آموزی در مساله حجاب را بر عهده گرفته است. از آنجا که رهبر معظم انقلاب نیز مشخص کرده‌اند که حجاب یک امر دینی است و همه مسئولان در مجموعه‌های خود موظفند به ستاد حجاب کمک کنند، قوه قضاییه نیز پا پیش گذاشته و مراجع ذی‌ربط قضایی از رئیس دستگاه قضا دستور گرفته‌اند تا از اجرایی‌شدن سیاست‌های فرهنگی، اجتماعی و موضوع حجاب حمایت کنند.

نیروهای قضایی وظیفه دارند از نیروهای انتظامی و امنیتی حمایت کنند تا آنها بتوانند جریان‌های وابسته و مرتبط با سرویس‌های جاسوسی بیگانه را که از ایجاد ناهنجاری‌های اجتماعی در کشور اهداف خاصی دارند شناسایی کنند اما گام به گام با قانونمداری و رعایت الزامات قانونی.

دیدگاه محسنی‌اژه‌ای، قاضی‌القضات درباره حجاب و عفاف قابل توجه است. او به همکاران قضایی‌اش می‌گوید: «ممکن است یک بانویی برخی مسائل را رعایت نکند اما این به معنای آن نیست که این بانو به دور از انقلاب و نظام است. بنابراین نوع برخورد و رفتار ما با این قبیل افراد باید متفاوت با کسانی باشد که می‌خواهند از طریق قضیه حجاب به نظام و عفت عمومی و بنیاد خانواده ضربه بزنند.»

اینها همه یادآور بیانات رهبری است، این‌که اگر ضعیف‌الحجاب‌ها به شیوه‌ای خاص در جامعه ظاهر می‌شوند با نظام و انقلاب لزوما عناد ندارند «بلکه همه دختران خودمان هستند» که متولیان حوزه عفاف و حجاب حالا که باید جدی آستین بالا بزنند این را ملکه ذهن کنند تا توطئه‌چینی‌ها خنثی شود.

وقت عمل رسیده است

دشمن سال‌هاست استقلال هویتی و فرهنگی زن مسلمان ایرانی را نشانه گرفته و به‌دنبال به‌سقوط‌کشاندن حاکمیت از طریق هویت‌زدایی فرهنگی است. مسأله شبه‌روایت‌ها و انتشار سازمان‌یافته ناهنجاری‌ها در رسانه‌های خاص نیز بخشی از افکارعمومی را تحت تاثیر قرار داده چراکه تکثیر و بازنشر افراطی برخی فیلم‌ها و عکس‌ها تاثیر خودش را می‌گذارد و هنجارشکنی را بیش‌نمایی و جامعه بانشاط را دچار نوعی سرخوردگی می‌کند.

این حاصل تلاش بدخواهان در همه سال‌هایی است که با تعلل‌ها و کاهلی‌های ما گذشت، سال‌هایی که طبق قانون حجاب و عفاف باید مقابله با بدحجابی در برنامه دستگاه‌های اجرایی کشور قرار می‌گرفت، در مورد نوع پوشش و لباس باید ضوابط و هنجارهای روشن ابلاغ می‌شد، باید استانداردهای فرهنگی مناسب برای ترویج فرهنگ عفاف و حجاب تعریف می‌شد، می‌بایست الگوسازی می‌شد و برای ترویج پوشش اسلامی کار می‌شد، سال‌هایی که مسئولان باید اجرای طرح‌ها توسط دستگاه‌های فرهنگی، انتظامی و قضایی برای مقابله با مظاهر بدحجابی را دقیق ارزیابی می‌کردند و زمینه‌های لازم برای تهیه کتاب‌ها، نشریات و تولیدات علمی ــ فرهنگی پاسخگوی شبهات موجود باشد، فراهم می‌شد.

اما در عوض چه؟ این راهکارها و سیاست‌ها تا جایی که امکان داشت روی زمین ماند و متولیان و دستگاه‌ها و نهادها مثل جزیره‌های دور از هم هرکدام کار خودشان را کردند یا نکردند و ساز خودشان را زدند یا نزدند. حالا اما وقت عمل است، وقت یکی‌شدن، زمان اتحاد و هماهنگی حول محور حجاب و عفاف، زمان آن‌که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ۲۱تکلیف معین‌شده‌اش، وزارت صمت ۱۳وظیفه قانونی‌اش، نیروی انتظامی تکالیف ۲۱گانه‌اش، وزارت ورزش و جوانان ۳۲موضوع موظفی‌اش، سازمان تبلیغات اسلامی ۱۲تکلیفش، وزارت آموزش‌وپرورش وظایف ۲۱‌گانه‌اش، وزارت‌علوم ۱۷ تکلیف قانونی‌اش، معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری اقدامات شش‌گانه‌اش، وزارت ارتباطات هشت تکلیف مشخص‌شده‌اش و شهرداری‌ها ۱۰وظیفه معین‌شده‌اش را به سرانجام برسانند.

وزارت اقتصاد و بهداشت، ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، سازمان بهزیستی، وزارت امور خارجه و مجلس شورای اسلامی نیز در کنار سازمان برنامه‌وبودجه، وزارت راه‌وشهرسازی، وزارت میراث فرهنگی و نیروی مقاومت بسیج همه و همه یک بار دلسوزانه و مشفقانه وظایف خود را دانه به دانه تحلیل کنند و برای عمل به آنها دست روی زانو بگذارند.