تاسیس پلیس جنوب در ۱۳ مرداد ۱۲۹۴ در دورانی اتفاق افتاد که رقابت‌های استعمارگران در ایران اوج پیدا کرد و اهداف استعماری انگلیس در ایران در رقابت با روسیه و فرانسه نمود بیشتری یافت.

یافته های کتاب " مبارزات مردم فارس علیه پلیس جنوب " نشان می‌دهد سرکوبگری انگلیسی‌ها بر ضد مردم جنوب ایران نه به سبب مدعای دروغین مبارزه با راهزنان و اشرار، که با این سرپوش اما در حقیقت برای سرکوب مردمانی بود که به‌رغم دولت مرکزی ضعیف و ناکارآمدِ وقت ایران، سلطه ‌گری اجانب را برنمی‌تافته‌اند ونمی‌خواسته‌اند که سرزمین محبوبشان عرصه جولان‌دهی بیگانگان باشد.

در جریان جنگ جهانی اول دولت‌های روس و انگلیس تلاش کردند با مداخله سیاسی در امور داخلی ایران عوامل وابسته به خود را در دولت و مجلس تقویت کنند.

افسران ایرانی وانگلیسی پلیس جنوب در باغ نمازی شیراز در یک عکس

روز هفتم بهمن 1294 هجری شمسی «سر پرسی سایکس» از سوی دولت انگلیس مأموریت یافت همراه عده ای از افسران انگلیسی و نظامیان هندی عازم بندرعباس شود و سپس در ایران یک نیروی نظامی موسوم به « پلیس جنوب » تشکیل دهد.

با آغاز جنگ جهانی اول در سال 1914م/1332 ق. دخالت های بیگانگان در ایران به اوج خود رسید. نفرت مردم از روس و انگلیس و شعارهای عامه پسند در هواداری از آلمان و اتحاد امپراتوری عثمانی با آن دولت ، علاقه مردم را به پیوستن به جبهه متحدین بیشتر کرد. این درحالی بود که دولت ایران به رهبری مستوفی الممالک اعلام بی طرفی کرده بود.اشغال جنوب ایران توسط انگلیس ، باعث خشم و نفرت مردم آن قسمت از ایران گردید. به طوری که اکثر متنفذین محلی در بنادر و جزایر جنوب متمایل به متحدین بودند و با وجود تاکید دولت مرکزی ، به فعالیتهای علنی علیه انگلیس دست می زدند. نایب الحکومه بندرلنگه که از انگلیسی ها نفرت داشت در یکی از مساجد شهر که حکم جهاد علیه انگلیسی ها قرائت می شد، شرکت نموده و همراهی کرده بود. وزارت داخله که خواهان حفظ رویه بی طرفی حکام مناطق مختلف کشور بود به محض اطلاع ازاقدام نایب الحکومه بندرلنگه، طی تلگرافی به حکمران کل بنادر و جزایر جنوب تذکر داد. واکنش اهالی این منطقه نسبت به انگلیسی ها و آلمانی ها متفاوت بود. باتوجه به این که مردم این مناطق از سال های پیش نسبت به حضور مداخله جویانه انگلیسی ها ناراضی بودند از این رو به سمت آلمانی ها و متحدین گرایش پیدا کردند.جنگ جهانی اول در حالی به پایان رسید که تاثیر زیانباری بر اقتصاد ایران برجای نهاده بود .