شعرجوان و افق فرارو

اینها از اصطلاحات ادبیاتی بود که همراه با این التهابات در جریان نقد ادبی معاصر متداول شد، از نقاط مثبت این جریان‌ها به وجود آمدن فضای طراوت و تازگی و خلاقیت در جامعه ادبی بود و فرصتی مغتنم برای خانه‌تکانی در کلیشه‌ها و روزمرگی‌هایی که همواره از آسیب‌های اساسی جریان‌های فرهنگی و هنری در طول تاریخ بوده و هست. از نقاط منفی و آسیب‌زای این جریان‌های التهاب‌آفرین، برخاستن غباری بود که تشخیص راه را از بیراهه با مشکل مواجه می‌کرد و خصوصا جریان اصیل و ریشه‌دار و تاریخی شعر معاصر در این مه، گاه پیدا و گاه پنهان می‌شد و برخی کم‌مایگان در این آشفته بازار مجال یافتند، با جنجال‌آفرینی و هوچی‌گری دوران شعر شکوهمند و مفهوم‌مدار شعر فارسی را به سر آمده اعلام کنند و برخی تجربه‌های علیل و متاثر از تئوری‌های ناقص ترجمه شده را راه برون شد شعر فارسی از بن‌بستی که برای آن در ذهن خویش تراشیده بودند تبلیغ کنند و البته کمرنگ بودن حضور منتقدان دلسوز و با دانش و بینش در این سال‌ها را باید از عوامل مهم به وجود آمدن این آسیب‌ها دانست. اکنون نه‌تنها پیروان این بازی‌های زبانی که حتی طراحان آگاه و ناآگاه آن و سردمداران به نام و نان رسیده آن از تب و تاب افتاده‌ و به سرخوردگی رسیده‌اند و بی‌رنگ بودن حنایشان به روشنی آشکار شده است.

در دهه‌ای که به سال‌های پایانی آن نزدیک می‌شویم و خصوصا در دو سه سال اخیر و همزمان با فروکش‌کردن غبار برخاسته از جریان‌های التهاب‌آفرین، گرایش روزافزون به جریان‌ اصیل و شکوهمند شعر فارسی و مدار مقدر آن را که همانا مدار تعادل است، در سطوح مختلف جامعه می‌توان مشاهده کرد.

این گرایش نه‌تنها در شاعران و در ذهن و زبان و نگاه آنها روز‌به‌روز به جلوه درخشان‌تری می‌رسد که در پسند و گرایش مخاطبان شعر نیز اقبال به شعر ریشه‌دار و بالیده در دامان تاریخ غنی فرهنگ و تمدن این سرزمین به روشنی جلوه‌گر است.

اکنون وقت آن رسیده که با گذر از آسیب‌ها و ضایعاتی که این جریان‌ها به شعر و خصوصا شاعران جوان در این سال‌ها رسانده‌اند و با به وجود آمدن زمینه درخشش و به جلوه رسیدن جریان اصیل شعر فارسی، برکات هرچند مختصر به جای مانده از این سال‌‌های پرتنش و تپش را در خدمت این جریان اصیل و ریشه‌دار قرار دهیم و با قدردانی از حضور مغتنم استادان و بینش‌مندان عرصه نقد و تحلیل زبان و شعر فارسی، پاسدار چراغ هدایتی باشیم که در فضای زلال و شفاف به وجود آمده در این روزها راه را از بیراهه، خصوصا به نسل جوان نشان می‌دهد. سال‌ها و دهه‌های پیش‌رو بدون تردید سال‌های زلالی و شفافیت در جریان شعر معاصر خواهد بود و تمام زمینه‌ها برای به کرسی نشستن جریان اصیل و ریشه‌دار شعر فارسی با ذهن و زبانی امروزی فراهم است.

مصطفی محدثی‌خراسانی

شاعر