دشتیاری در وضعیت‌قرمز

درهمین حال رئیس مرکز امداد هوایی جمعیت هلال‌احمر اعلام‌کرد با استقرار بالگردهای سنگین و با انجام بیش از ۳۵سورتی پرواز،حدود ۲۰۰۰بسته موادغذایی۷۲ساعته بین مردم روستاها و مناطق سیل‌زده جنوب سیستان و بلوچستان توزیع شده و عملیات امدادرسانی تا زمان نیاز ادامه خواهد داشت.دادستان مرکز ‌سیستان و بلوچستان هم دیروز با اشاره به برخورد قضایی با تخلفات احتمالی ‌در مناطق سیل‌زده گفت: اگر پیمانکاران در ساخت جاده‌ها تخلفی داشته باشند، ‌برخورد قضایی جدی صورت می‌گیرد. همچنین اگر مدیران مربوط تخلفی داشته و در انجام امور محوله کوتاهی داشته باشند با این قصور احتمالی، برخورد قضایی جدی صورت خواهد گرفت. 
 
چرا به ما رسیدگی نمی‌شود
بیش ازیک هفته از آغاز بارندگی‌های سیل‌آسا دردشتیاری می‌گذرد،بعضی روستاها با کمک‌های امدادگران هلال‌احمر و مردم تقریبا به ثبات نسبی رسیده‌اند اما بعضی دیگر هنوزدرگیر نبود آب وغذا ووسایل گرمایشی وجاده ارتباطی هستند.محمد‌شریف امیری،معلم روستای جدگال‌آباد بخش تلنگ درشهرستان قصرقند به جام‌جم می‌گوید: بارشی‌که از دوشنبه هفته قبل آغاز شد، نتیجه‌اش ۳۲۹ میلیمتر بارندگی بود که روستاها توان این حجم بارندگی را نداشتند و برخی از روستاها مثل کوچو‌پایین زیر آب رفت. آب لوله‌کشی‌که داریم از سد زیردان می‌آید‌ اما غیر‌قابل‌شرب و گلی است. سرویس‌های بهداشتی تخریب شده و تا چند روز قبل هم امکان این‌که دانش‌آموزان به مدرسه بروند وجود نداشت. حتی امروز هم‌که بارندگی است، اداره آموزش و پرورش مدارس را تعطیل ‌کرد. یکی از اهالی روستای حسین‌بازار هم از وضعیت بد روستای‌شان گله می‌کند: اینجا خانه‌ها گلی است و به‌خاطر بارندگی ترک خورده‌؛ آب معدنی نداریم و مجبوریم ازآب گل‌آلوداستفاده‌ کنیم. کار و کاسبی هم خوابیده و اگر نان و پیازی گیرمان بیاید، می‌خوریم. هلال‌احمر هم هنوز سراغ روستای ما نیامده.مردم روستاهای سیل‌زده هوای همدیگر را هم در این شرایط بحرانی دارند. محسن بلوچ از اهالی روستای بلوچی پایین یکی از همین روستاهاست‌که می‌گوید: اولین کمک‌ها توسط مردم شهرستان‌های مجاور رسید و حتی قایق‌های صیادی از دریا به مناطق سیل‌زده انتقال یافت اما هلال‌احمر با تاخیر وارد عمل شد. آب و غذا داریم اما بارندگی خسارت زیادی به خانه‌ها زده. ما فاصله زیادی با سدزیردان داریم و روستاهای نزدیک به این سد آسیب زیادی دیده‌اند. چاه‌های فاضلاب از بین رفته و مردم به‌ناچار باید چاه‌های جدیدی حفر کنند. جوانان روستای ما پنج‌ساعت مداوم و فقط با استفاده از بیل تلاش‌کردند مانع از نفوذ آب به داخل روستا شوند اما متاسفانه شکست خوردند، در‌حالی‌که اگر سیل‌بند داشتیم، این اتفاق نمی‌افتاد. برای ما هم کمک فرستادند اما گفتیم کمک‌ها به مناطق بحرانی‌تر ارسال شود. مردم سیل‌زده روستای ریپگ لال‌محمد دشتیاری هم از قبول‌کمک‌های مردمی سر باز زدند و گفتند این کمک‌ها را به مناطق دیگری‌که شرایط بدتری دارند، بفرستید. 
در روستای حمیری هم وضعیت خوب نیست و برخی از اهالی روستا می‌گویند به‌علت آبگرفتگی هیچ‌جا نمی‌توانیم برویم و خرید کنیم. دو سه بیمار و مادر باردار داشتیم که در این چند روز خیلی اذیت شدند. حجم آب که کمتر شد با لودر آنها را به بیمارستان بردند. از قایق هم نمی‌توانیم استفاده‌کنیم چون ممکن است سنگ‌ها موتور قایق‌ها را بشکند. برای تهیه غذا باید حداقل ۴۵ تا ۵۰ کیلومتر پیاده‌روی کنیم تا به قصرقند برسیم و موادغذایی مورد نیازمان را تهیه‌کنیم. سوپرمارکت‌های اطراف‌مان اگر مواد غذایی داشته باشند می‌فروشند و نداشته باشند باید به مناطق دیگر برویم. بعضی‌ها وسایل‌گرمایشی دارند و بعضی هم نه. الان هم هوا سرد است و قرار است دوباره بارندگی شود.
در «تلنگ» هم مردم از وضع موجود شاکی هستند. یکی از اهالی می‌گوید: مواد غذایی گیرمان نمی‌آید، چون نمی‌توانیم از محدوده خود خارج شویم. مجبوریم شنا کنیم که آن هم ممکن است خطراتی داشته باشد. تمام مواد غذایی که داشتیم، زیر آب رفته و غیرقابل‌مصرف شده. دورتادور خانه‌مان پر از آب است و تا الان نتوانسته‌ایم حتی یک وعده غذای ‌گرم داشته باشیم. هلال‌احمر هنوز به اینجا نیامده و منتظریم. چرا هیچ‌کس بعد از این همه مدت به وضعیت ما رسیدگی نمی‌کند. راه‌های ارتباطی روستای ماندیرو در شهرستان قصرقند هنوز هم مسدود است. یکی از ساکنان این روستا می‌گوید: خانه خیلی‌ها آسیب دیده و سرویس‌های بهداشتی تخریب شده. مواد غذایی‌مان را از بازارچه‌ای در تلنگ تهیه می‌کنیم. پیاده‌ که نمی‌شود به آنجا رفت و مجبوریم با یکی از موتوری‌ها هماهنگ ‌کنیم تا ما را به بازار ببرد. بخاری هم نداریم و مجبوریم برای گرم نگه داشتن خودمان هیزم بسوزانیم. برای همین هیزم‌ها را به خانه آورده‌ایم‌که خیس نشود. البته الان که در خانه نیستیم چون ترک برداشته و زیر کپر با زن و سه بچه‌ام زندگی می‌کنیم. یکی ازبچه‌ها شیرخوار است وباید ازشیرخشک هم استفاده کند که با بدبختی شیرخشکش را پیدا می‌کنم. یک بنده خدایی از روستای‌مان سقف خانه‌اش روی سرش هوار شد. ۱۵سالش بود و موقع ریزش آوار پدر و مادرش در خانه نبودند. وقتی اهالی متوجه شدند با زیرورو کردن آوار، هم‌ولایتی‌مان را بیرون‌کشیدند. بنده خدا دو سه روزی در خانه بود و ماشین و بالگردی نبود که او را به بیمارستان ببرد. چهار روز بعد بالگرد آمد و او را برد. چند روز پیش نماینده‌مان به اینجا آمد و گفت قول می‌دهم کمک‌تان ‌کنم. هم وسایل گرمایشی داد و هم مواد غذایی. کمک‌های مردمی هم به دست‌مان‌رسید.
عبدالرحیم دلوش‌زهی، دهیار روستای کهناکیش هم می‌گوید: سقف۹خانه روستای‌مان ریزش‌کرده و محصولات کشاورزی مثل موز، انبه، لیموترش و نهال‌های تازه کاشته شده از بین رفته است.سیل‌بندهای کوچک که خود مردم زده بودند و چاه‌های آب که هزینه تعمیر و نگهداری هرکدام‌شان ۱۵۰میلیون تومان است، نابود شده. سقف آغل یکی از اهالی هم ریزش کرد و سه گوسفندش تلف شد. هلال‌احمر آمد ۵۰بسته مواد غذایی و چادر داد که به‌دست کسانی رساندیم که بیش از همه مشکل داشتند.
   
ادامه عملیات امدادرسانی هلال‌احمر
جمعیت هلال‌احمر در‌خصوص آخرین اقدامات امدادرسانی به مناطق سیل‌زده اعلام کرد، امدادگران هلال‌احمر از روز هشتم اسفند تاکنون به ۲۴هزارو۹۵نفرامدادرسانی کرده‌‌اند.۳۲۸۹نفراسکان اضطراری پیدا کرده و۹۱نفر از سیلاب رهاسازی شدند. ۲۸‌محموله اقلام زیستی، امدادی و غذایی تاکنون به استان ارسال شده است. علاوه بر نیروهای جمعیت هلال‌احمر استان سیستان و بلوچستان، نیروهای هلال‌احمر پنج استان خراسان‌شمالی، جنوبی، رضوی، یزد و کرمان برای کمک به حادثه‌دیدگان به منطقه اعزام شده‌اند. دو فروند بالگرد جمعیت هلال‌احمر در حال کمک‌رسانی وتوزیع اقلام غذایی وامدادی درمناطقی هستند که براثر سیل، دسترسی به آنها ممکن نیست و تاکنون به ۱۸روستا به‌وسیله بالگرد هلال‌احمر، امدادرسانی و اقلام امدادی و زیستی ارسال شده است.