این پروژه که قرار بود طی 3 سال به بهره‌برداری برسد بعد از گذشت بیش از 9 سال هنوز 35‌درصد پیشرفت فیزیکی دارد

بیمارستان عشایر 2 در آی‌ سی‌ یو

شاید بتوان لرستان را سرزمین پروژه‌ها و طرح‌های نیمه‌تمام نامید زیرا به تجربه ثابت شده هیچ طرحی در این استان در بازه زمانی کوتاه یا حتی با برنامه و از پیش تعیین‌شده به بهره‌برداری نمی‌رسد و حتما باید روند چند ساله و حتی 10‌ساله و بیش از آن را بگذراند.
کد خبر: ۱۳۱۵۷۰۶

یکی از این پروژه‌ها احداث بیمارستان شهدای عشایر 2 یا همان نیایش است که کلنگ احداث آن در سال 90 با پیمانکاری راه و شهرسازی لرستان بر زمین زده شد اما به‌دلیل وجود برخی مشکلات، راه و شهرسازی نتوانست پروژه را اجرایی کند، لذا پس از چهار سال پروژه برای اجرا به علوم پزشکی استان برگردانده شد که باز هم پیشرفتی در ساخت آن حاصل نشد تا امروز در پرونده آن ثبت شود که پس از گذشت 9 سال به بهره‌برداری که نرسیده، بماند که حتی پیشرفت قابل قبولی هم نداشته است.

لرستان هم مثل بیشتر استان‌های کشور با کمبود تجهیزات و زیرساخت‌های درمانی مواجه است. طبق شاخص‌های کشوری به ازای هر یک‌هزار نفر 1.6 تخت نیاز است که رئیس دانشگاه علوم پزشکی لرستان می‌گوید: این شاخص در لرستان به‌گونه‌ای است که با کمبود 1000 تخت بیمارستانی مواجه هستیم؛ به‌عبارتی اکنون 3000هزارتخت بیمارستانی داریم که فقط 2000 تخت فعال است.

محمدرضا نیکبخت با اشاره به این‌که این کمبود باید جبران شود، می‌افزاید: برای افزایش و ارتقای فضای فیزیکی درمانی در استان، احداث بیمارستان شهدای عشایر2 یا همان بیمارستان نیایش در زمینی به مساحت 5500 مترمربع در منطقه کمالوند جانمایی و روند ساخت آغاز شد.

به گفته وی، مقرر شد این بیمارستان با ظرفیت 500 تخت و دارای بخش‌های تخصصی و فوق‌تخصصی باشد تا بتواند در جهت ارتقای فضای کمی و کیفی و بالا بردن سطح خدمات به مردم تاثیر بسزایی داشته باشد.

نیکبخت می‌گوید: در صورتی که این پروژه به بهره‌برداری و اتمام برسد، کمبود تخت و سرانه درمانی این شهر و حتی استان تا چند سال برطرف خواهد شد.

با این شرایط بیمارستان افتتاح نمی‌شود

اما پروژه به پایان که نرسیده، بماند، هنوز اندر خم یک کوچه است و رئیس دانشگاه علوم پزشکی لرستان درباره دلایل تاخیر ساخت آن به ما می‌گوید: با توجه به برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته مقرر شد تا 30‌درصد اعتبار ساخت این بیمارستان از سوی وزارت بهداشت و 70‌درصد آن نیز از محل منابع دانشگاه علوم پزشکی لرستان تامین شود. اما حجم پروژه بالاست و با روند افزایش قیمت مصالح، تجهیزات، وسایل و... اعتبار هنگفتی لازم است تا تکمیل شود و به بهره‌برداری برسد و از آنجا که دولت هر ساله اعتبار اندکی به این پروژه اختصاص می‌دهد و بودجه استانی هم کفاف هزینه‌های این پروژه را نمی‌دهد، نمی‌توان آن را در بازه زمانی کوتاه به بهره‌برداری رساند. از سویی قرارگاه خاتم‌ الانبیا هم به‌عنوان پیمانکار پروژه و به‌دلیل گران شدن مصالح دیگر با بهای ذکر شده در قرارداد کار نمی‌کند.

تامین اعتبار می‌شود

مشاور رئیس و مدیر حوزه ریاست دانشگاه علوم پزشکی لرستان هم در این باره می‌گوید: پروژه بیمارستان نیایش هم‌اکنون فعال نیست و مشکل اصلی آن به اعتبارات بر‌می‌گردد. علی فرهادی البته مدعی می‌شود که اقدامات خوبی از سوی دانشگاه علوم پزشکی برای رفع مشکل اعتباری صورت گرفته و از چند منبع قرار است اعتبار لازم تامین شود که یکی از این منابع استفاده از ماده ۵۶ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت است که بنا‌بر آن قرار است مبلغ ۳۰۰ میلیارد تومان تسهیلات دریافت کنیم.

مدیر حوزه ریاست دانشگاه علوم پزشکی لرستان با بیان این‌که بر اساس برآوردهای صورت گرفته این پروژه برای اتمام ساخت به ۵۰۰ میلیارد تومان دیگر نیاز دارد، می‌افزاید: بخشی دیگر از هزینه ساخت و ساز هم قرار است از طریق تهاتر املاک تامین شود که در گام اول ۱۵۰میلیارد تومان املاک در نظر گرفته شده است. بخشی دیگر نیز از طریق اعتبارات بودجه‌ای وزارتخانه تامین می‌شود. فرهادی یادآور می‌شود که در سال گذشته اعتباری بالغ بر ۳۰میلیارد تومان از طریق وزارتخانه برای این پروژه در نظر گرفته شد و برای سال ۱۴۰۰ درصدد هستیم اعتبار بیشتری دریافت کنیم. هرچند دولت نیز قول‌هایی داده که برای اتمام هر چه سریع‌تر پروژه، از طریق تهاتر نفت مبالغی نیز به این پروژه اختصاص یابد.

وی به میزان اعتبار هزینه‌شده برای این پروژه اشاره می‌کند و با بیان این‌که تاکنون برای این پروژه بالغ بر ۶۰میلیارد تومان هزینه شده، می‌گوید: با این میزان اعتبار صرف‌شده پروژه طی چند سال گذشته فقط به پیشرفت ۳۵درصدی رسیده است.

قرارگاه تکلیف ما را مشخص کند

مدیر حوزه ریاست دانشگاه علوم پزشکی لرستان به نوع همکاری با قرارگاه خاتم هم اشاره می‌کند و می‌گوید: قرارداد قرارگاه خاتم مربوط به سال ۹۵ است و در حال حاضر برای ادامه روند کار پیشنهادی مبنی بر افزایش سقف قرارداد دارد که منع قانونی دارد و نمی‌توان این پیشنهاد را عملی کرد. به همین دلیل دنبال راه‌حل‌های دیگری برای ادامه روند کار هستیم. فرهادی تاکید می‌کند: اگر قرارگاه خاتم می‌تواند کار را به پایان برساند، قراردادی با وزارت بهداشت با مدت و قرارداد مشخص در ازای تهاتر اموال دانشگاه انجام دهد. اگر هم نمی‌تواند فسخ قرارداد صورت گیرد تا کار به مناقصه کشیده شده و پیمانکار دیگری برای پروژه در نظر گرفته شود.

چرا پروژه خوابیده است؟

حسین حافظی، کارشناس اقتصادی است که به دلایل تاخیر در اجرای پروژه پرداخته و می‌گوید: وقتی پروژه‌ای بدون برنامه‌ریزی دقیق و مشخص نکردن منابع تامین مالی آغاز می‌شود به سرنوشت پروژه‌های بلاتکلیف و نیمه‌تمام این استان گرفتار می‌شود.

حافظی به ساخت بیمارستان نیایش خرم‌آباد به عنوان یکی از این پروژه‌ها اشاره کرده و می‌افزاید: از همان ابتدا به دلیل ناتوانی راه و شهرسازی در اجرا، پروژه به دانشگاه علوم پزشکی واگذار شد اما همین ناتوانی راه‌وشهرسازی در مدت سه سال به علاوه بالارفتن قیمت دستمزد، مصالح و ... هزینه اجرای پروژه را بیش از پیش افزایش داد. موضوعی که موجب اختلاف بین کارفرما و پیمانکار شد و در‌نهایت تعطیلی کامل پروژه شد.

این کارشناس اقتصادی می‌گوید: در کل در شرایط کنونی دولت توان پرداخت اعتبار لازم و یک جا برای پروژه‌ها را ندارد و از سوی دیگر اعتبارات قطره‌ای و اندک نیز برای اتمام چنین پروژه‌هایی نمی‌تواند کارساز باشد. اعتبارات استانی یک اداره، ارگان یا سازمان هم کفاف اتمام پروژه‌ها را نمی‌دهد.

حافظی به ضعف مدیریتی به عنوان عامل دیگری در ناقص ماندن پروژه‌ها اشاره کرده و می‌گوید: اگر مدیریت درست، صحیح و با برنامه‌ریزی وجود می‌داشت حداقل با همین اعتبارات اندک نیز باید پروژه در هر سال پیشرفتی 10درصدی داشته باشد و اگر چنین می‌شد، پروژه بیمارستان نیایش باید اکنون با پیشرفتی بالغ بر 90درصد در مراحل پایانی می‌بود.

راهکارهای رهایی از بن‌بست

حافظی به راهکارهایی هم برای بیرون آمدن از این بن‌بست اشاره کرده و می‌گوید: تنها راه‌حل این است که علوم پزشکی بر اساس مواد قانونی موجود برای تامین اعتبار لازم با پیمانکار تهاتر اموال را انجام دهد تا حداقل بتواند در بازه زمانی یکی دوساله این پروژه را به سرانجام برساند. راه‌حل دیگری که وجود دارد این است که از خیرین حوزه بهداشت و درمان که همیشه در صحنه حضور داشته‌اند کمک گرفت. روش معقول دیگر این است که سرمایه‌گذار پیدا کرده و او را پای کار بیاورند و با طرح‌های مشارکتی یا درصدی، کار را پیش ببرند و به اتمام برسانند تا هم دانشگاه علوم پزشکی در بازه کوتاه به بیمارستان خود برسد و هم سرمایه‌گذار از درآمد بیمارستان سهم خود را برداشت کند.

فاطمه حافظی - جام‌جم لرستان

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها