لایحه در سطل زباله!

بعد از کودتای 28 مرداد سال 1332 و سقوط حکومت ملی مصدق، مجلس شورای ملی که ترکیبی از مالکان بزرگ و طرفداران شاه در آن حضور فعال داشتند یکبار دیگر لایحة «لغو عوارض کشاورزان» که مصدق قبلاً با استفاده از اختیارات خود به تصویب رسانده بود، مورد بازنگری قرار داد.

این لایحه مدتها در مجلس مورد بحث بود و سرانجام قرار شد کمیسیونی مرکب از تعدادی از نمایندگان مجلسین شورا و سنا که اکثر آنها از مالکان بزرگ بودند، به این امر رسیدگی کند. یکی از نمایندگان شرکت کننده در این کمیسیون سپهبد امیر‌احمدی مالک بزرگ بود.

چون مجریان قانون «لغو عوارض کشاورزان»، مأموران وزارت کشور بودند، لایحه‌ای به کمیسیون کشور ارجاع شد و جلسة کمیسیون به ریاست سرتیپ محمد‌علی صفاری تشکیل گردید و نمایندگان شورا و سنا که از ملاکین بزرگ بودند شروع به مطالعه و بحث دربارة آن نمودند.
به مجردی که لایحه توسط نمایندگان قرائت شد، سپهبد امیراحمدی بشدت مداد را روی میز زده فریاد برآورد« این عوامفریبها را بیندازید دور!»

همه هاج و واج ماندند. اعتراضات سپهبد احمدی قطع شدنی نبود. با وجودی که جلسة کمیسیون سری و خصوصی بود و درهای اتاق نیز بسته بود، از صدای دو رگة تیمسار نمایندگانی که در سرسرا بودند و همچنین پیشخدمتها از این داد و بیدادها به خود آمده به طرف در ورودی کمیسیون کشور روی آوردند.

سپهبد احمدی که از ملاکین معروف کشور ‌بود، در دنبالة اعتراضات خود افزود: مصدق این قانون را بی‌جهت به تصویب رسانده. مرغ مال مالک است؛ جوجه و تخم‌مرغ هم مال مرغ است، چرا این همه مرغ، جوجه، گاو، گوسفند، شیر، پنیر و روغن را رعایای دهات تصاحب کنند و به مالک چیزی نرسانند؟

جمال امامی و سناتور سعید مهدوی اعتراضات سپهبد امیراحمدی را «وارد» دانستند و جمال امامی گفت: اصلاً این لایحه را در سطل باطله بیندازیم...!

منبع:هزار و یک حکایت تاریخی، محمود حکیمی، ج1