یکی از نکاتی که بارها منتقدان و کارشناسان به‌عنوان حلقه گمشده در رادیو و تلویزیون به آن اشاره کردند، تحقیق و پژوهش است. سریال‌ها و برنامه‌هایی باری به هر جهت به آنتن می‌آیند و می‌روند و آن اثرگذاری گذشته را ندارند. بارها بسیاری درباره‌اش صحبت کرده‌اند که عامل اصلی این رفتارهای باری به هر جهت، بها ندادن به پژوهش، تحقیق و تولید شتاب‌زده برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی است.
برنامه‌های گفت‌وگومحور در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی همواره جزو برنامه‌های جدی و چالشی در صداوسیما محسوب می‌شوند. به همین دلیل هم مخاطبانی جدی و اهل فکر و نظر هم دارند. «جریان» یکی از این برنامه‌هاست که این شب‌ها به طور زنده و مستقیم با حضور کارشناسانی در زمینه‌های مختلف روی آنتن شبکه یک سیما می‌رود. برنامه‌ای که منظومه‌ای از مباحث تخصصی در حوزه‌های مختلف را با حضور نخبگان هر عرصه، ارائه می‌کند. با پژمان کریمی، مجری این برنامه در ارتباط با متن و حواشی برنامه جریان گفت‌وگو کردیم. وی پیش از این روزنامه‌نگار، مدیر گروه سیاسی شبکه رادیویی گفت‌وگو، مدیر اطلاع‌رسانی و امور رسانه‌ای روابط‌عمومی سازمان صداوسیما، مجری برنامه‌هایی چون سینما یک، راز آرماگدون و... بوده و این روزها در کنار جریان اجرای برنامه گزارش هفتگی را هم به عهده دارد.
گزاره که آشناست: سرانه پایین مطالعه در کشور حکایت از غربت «کتاب» دارد؛ غربتی که این روزها به واسطه افزایش قیمتی که پیدا کرده بیش از گذشته رخ نمایانده است. هر چند این تنها دلیل مهجوریت کتاب نیست؛ عدم نهادینه‌سازی فرهنگ مطالعه در خانواده از سنین کودکی، سرعت تغییر و تحولات در دنیای امروزی و وابستگی روزافزون به فناوری به خصوص گوشی‌های تلفن همراه، مشکلات حوزه نشر، دغدغه‌های بی‌شمار معیشتی و زمانی برای آسوده‌بودن که هر روز آب می‌رود، باعث شده هر روز که می‌گذرد، سهم کتاب از سبد خانوار کوچک و کوچک‌تر شود.
این روزها به پیشکسوتان سینما و تلویزیون زنگ می‌زنیم با یک حالت بغض و اندوهی درباره هنرهای نمایشی صحبت می‌کنند. برخی از آنها در بستر بیماری‌اند و کسی حالی از آنها نمی‌پرسد، برخی هم از بی‌کیفیتی آثار هنری به‌خصوص در تلویزیون گلایه‌مندند. بعضی هم مطالباتی دارند که هیچ‌کدام از اهالی خانه سینما، انجمن بازیگران و مدیران مربوط در تلویزیون گوشی برای شنیدن حرف‌های‌شان نداشته‌اند و ندارند. از فضای سلبریتی‌زده امروز دلخورند و نگران آینده دنیای تصویر ایران اسلامی‌اند.
جعفر دهقان برای مخاطبان پروپاقرص تلویزیون نام آشنایی است، چراکه نقش‌های مهمی در مردان آنجلس، مریم مقدس و یوسف پیامبر ایفا کرد.
«امواج شبهه» با هدف روشنگری و افشای تکنیک‌های رسانه‌ای درخصوص ماهیت و عملکرد رسانه‌های معاند علیه جمهوری اسلامی ایران روی آنتن رفته است. همان‌طور که علیرضا داوودی، کارشناس مسائل رسانه و علوم‌شناختی سردبیر امواج شبهه به این نکات اشاره می‌کند.
سیده فاطمه شعار، تهیه‌کننده برنامه «امواج شبهه» است. او اعتقاد دارد این برنامه رادیویی به منظور بازخوانی ماهیت و عملکرد رسانه‌های معاند علیه جمهوری اسلامی ایران طرح‌ریزی شده و در واقع برشی است منطقی، مستند و عالمانه منبعث از فرآیندی دانش‌محور، نسبت به آنچه که رسانه‌های بیگانه درخصوص موضوعات مربوط به ایران شروع به کار می‌کنند.
رادیو گفت‌وگو سال 1385 با هدف ایجاد فضای چندصدایی در ایران راه‌اندازی شد و با توجه به فضای متفاوتی که در رسانه‌ملی ایجاد کرد، اقدام متفاوتی در نظام رسانه‌ای ایران تلقی می‌شد. رادیو گفت‌وگو در سال‌های گذشته شاهد حاشیه‌های فراوانی مانند ماجرای پرحاشیه برکناری سجاد صادقی، مجری ــ کارشناس رادیو گفت‌وگو در 18خرداد 1389 با نامه حسن روحانی به‌دلیل انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت بوده است.
صحبت‌های اخیر معاون امور سیمای رئیس رسانه ملی درباره تولیدات آینده تلویزیون، این امید را زنده کرده است که چرخ عرصه سریال‌سازی در ایران رونق بیشتری می‌یابد؛ یکی از موضوعاتی که در سال‌های اخیر خیلی توی ذوق می‌زد و انتقادات مردم را هم برانگیخته بود.
شبکه‌های پویا و امید را باید ازجمله مهم‌ترین و راهبردی‌ترین بخش‌های رسانه‌ملی دانست. چون این دو شبکه، دقیقا برای گروه‌های سنی کودک‌ونوجوان خوراک فرهنگی و تفریحی تأمین می‌کنند و روی فکر و روان آینده‌سازان جامعه تأثیر می‌گذارند. محمدصادق باطنی، مدیر شبکه امید و سرپرست شبکه پویا، درباره برنامه‌های آینده و تحولات این دو شبکه گفتنی‌هایی دارد. اخیرا نیز «باشگاه نهال» به‌عنوان زیرمجموعه این دو شبکه افتتاح شده است. برنامه تحول شبکه‌های پویا و امید و همچنین راه‌اندازی باشگاه نهال، بهانه‌ای شدند تا پای حرف‌های باطنی بنشینیم.