آیا قانون «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» نیازمند اصلاح و بازنگری است؟

قانون جوانی جمعیت؛ نیازمند جوانی

حال جمعیت کشورمان خوب نیست. این را می‌توان از آمار و ارقام‌ منتشر شده از سوی نهادهای رسمی کشور متوجه شد؛ به‌گونه‌ای که رشد جمعیت کشورمان به حدود ۰.۶درصد رسیده و این یعنی تا صفر شدن رشد جمعیتی فاصله چندانی نداریم. سیاست‌های جمعیتی کشورمان طی سال‌های گذشته تغییراتی داشته است اما نبود پایش و نظارت بر اجرای این سیاست‌ها از یک‌سو و شرایط و چالش‌های اقتصادی و اجتماعی از سوی دیگر موجب شده تا حالا هم که سال‌هاست از تغییر سیاست تحدید جمعیت عبور کرده‌ایم و به‌دنبال افزایش جمعیت هستیم، این تغییر سیاست به‌سادگی به ثمر نرسد.
حال جمعیت کشورمان خوب نیست. این را می‌توان از آمار و ارقام‌ منتشر شده از سوی نهادهای رسمی کشور متوجه شد؛ به‌گونه‌ای که رشد جمعیت کشورمان به حدود ۰.۶درصد رسیده و این یعنی تا صفر شدن رشد جمعیتی فاصله چندانی نداریم. سیاست‌های جمعیتی کشورمان طی سال‌های گذشته تغییراتی داشته است اما نبود پایش و نظارت بر اجرای این سیاست‌ها از یک‌سو و شرایط و چالش‌های اقتصادی و اجتماعی از سوی دیگر موجب شده تا حالا هم که سال‌هاست از تغییر سیاست تحدید جمعیت عبور کرده‌ایم و به‌دنبال افزایش جمعیت هستیم، این تغییر سیاست به‌سادگی به ثمر نرسد.
کد خبر: ۱۴۱۱۱۲۲
نویسنده مهدی نیک‌ضمیر | گروه جامعه

حالا اما یک سالی می‌شود قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت تصویب و ابلاغ شده است؛ قانونی که در بندهای مختلف آن مشوق‌هایی را برای رشد جمعیت در‌نظر گرفته‌اند و مشوق‌هایی اعم از اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را در دل خود دارد. با تمام اینها اما یک سال پس از اجرایی شدن این قانون، شاهد آن هستیم که تغییرات جمعیتی ما به سمت مثبت شدن پیش نرفته و روند کاهش جمعیت متوقف نشده است. ریشه‌های این مسأله را باید در دو موضوع پیگیری کرد؛ نخست این‌که قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت از کارایی لازم برخوردار نبوده و دوم این‌که این قانون به‌درستی اجرا نشده است. طبق اظهار‌نظر کارشناسان و صاحب‌نظران حوزه جمعیت و در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن، تنها ۳۰ درصد از قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت اجرایی شده است و بیش از ۷۰ درصد از این قانون هنوز به مرحله اجرا نرسیده است. از سوی دیگر قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت گام نخست خوبی برای تغییر سیاست‌های جمعیتی کشورمان به‌شمار می‌رود اما به تنهایی یک قانون کامل و جامع محسوب نمی‌شود و خلأها و ایراداتی با خود به همراه دارد؛ خلأ‌هایی که درست اجرایی نشدن قانون، آن را تشدید کرده است. بر این اساس اگر می‌خواهیم سیاست‌های تحدید جمعیت را تغییر داده و به رشد مناسبی از جمعیت دست پیدا کنیم باید یک برنامه‌ریزی جامع و عزم همگانی در کشور رخ دهد و تمامی دستگاه‌ها و نهادها در راستای همین هدف حرکت کنند؛ در غیر این صورت تغییر وضعیت جمعیت کشور انتظاری بیهوده است.

 

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها