تاریخ‌سازبعدی چه کسی است؟

او بازیکنی می‌خواست که در دفاع و حمله تعادل داشته باشد و کلی حرف دیگر ... وقتی اول فصل از پرسپولیس جدا شد، این تیم دانیال اسماعیلی‌فر را خریده بود و بازهم افکار عمومی فکر می‌کرد که رامین رنگ جام جهانی را نخواهد دید، اما فوتبال، جادوگر عجیبی است، از آن جادوگر‌ها که دوست دارد همه را شگفت‌زده کند. مهم نیست که رامین رضاییان حتی در بازی اول تیم‌ملی هم در ترکیب ثابت حضور نداشت؛ اصلا مهم نیست. فوتبال برای او قصه ویژه‌ای تدارک دیده بود؛ بله او حالا یکی از گل‌زن‌های تاریخ ایران در جام‌جهانی است.

قصه «روزبه چشمی» حتی از این هم جالب‌تر است. او هم نه در دفاع و نه در هافبک دفاعی در میان گزینه‌های اسکوچیچ نبود. حتی اگر به ترکیب استقلال نگاه شود، در میان همه گزینه‌های تیمی که قهرمان فصل قبل نام گرفت، روزبه چشمی در میان آخرین گزینه‌های دعوت به تیم‌ملی بود. حتی زمانی که کی‌روش او را دعوت کرد، انتقاد‌های زیادی از این بازیکن شد. بازی روز اول مقابل انگلستان هم خود مدرک مهمی شد تا منتقدان بگویند که دیدی حق با ما بود...، اما فوتبال برای روزبه چشمی هم برنامه ویژه‌ای تدارک دیده‌بود. هرچه به حافظه فشار می‌آوریم، یادمان نمی‌آید آخرین شوت روزبه کی بود، او مهم‌ترین شوت زندگی‌اش را زد، زیباترین آن را!

فوتبال این گونه است، تعجب آفرینی را دوست دارد. همای سعادتی دارد که هر از چند گاهی دوست دارد برشانه کسی بنشیند که هیچ کس باور نمی‌کند. در بازی با آمریکا روی شانه چه کسی می‌نشیند؟ چه کسی این فرصت را پیدا می‌کند که خودش را به تاریخ وصل کند و تا همیشه وقتی از بازی‌های جام‌جهانی صحبت می‌شود، او هم یکی از نقش‌آفرینان اصلی باشد؟ همه تیم ایران این فرصت را دارند که مثل روزبه و رامین از شگفتی‌آفرین‌های فوتبال باشند. بازی بعد شاید نوبت او باشد، چه کسی؟ کسی که نمی‌دانیم کیست، همان کس که همه ما را متعجب خواهد کرد. در فوتبال فرصت برای درخشش همه هست!

روزنامه جام جم